ସତ୍ୟ

ସତ୍ୟ ଜଳୁଛି କପଟ ଯୁଇ ରେ 

ଆକାଶେ ଘୋଟିଛି ମିଛର ଧୁଆଂ l

ଜଳୁଅଛି ଆଶା ଜଳୁଛି ଭରସା 

ଚତୁର୍ଦିଗେ ପ୍ରତିହିଂସାର ନିଆଁ l

ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ଜଳେ ଧପ ଧପ, 

ଅଜ୍ଞାନ ତିମିର ଦେଖି ଡ଼ରୁଛି l

ମୁରୁଖ କରନ୍ତି ପଣ୍ଡିତ ପଣିଆ, 

ଅ, ଵିଵର୍ଜିତ ଜ୍ଞାନ ବାଣ୍ଟୁଛି l

ବିଜ୍ଞାନୀ ନିନ୍ଦିତ, ବିଜ୍ଞାନୀ ଜନରେ, 

କଣ୍ଠିରବ ଲୁଚେ ସରମା ଭୟେ l

ମୃଗ ଟା କରିଛି ଶାର୍ଦୁଳ ଶୀକାର. 

ଦେଖି କରୀବର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୁଏ l

ନିଜର ରକ୍ଷା କରିପାରି ନାହିଁ ଯିଏ, 

ତାର ଛତ୍ର ଖୋଜି ଅଜ୍ଞାନୀ ଖୁସି l

କପଟ ନବୁଝି ବିଲୁଆ ଦଳର 

ମୃଗ ପଲ, ଫାଂଶେ ଯାଆନ୍ତି ଫସି l

ସଭିଁରି ହୃଦୟେ ହିଂସାର ଆନ୍ନଳ, 

ମଣିଷ ପଣିଆ ଯାଉଛି ଜଳି l

ଅଜଣା ଆଶାରେ ଧାଉଁଛି ମାନବ, 

ନିଜ ଭବିଷ୍ୟତ ପକାଇ ବଳି l

ସତ୍ୟ ର ଠିକଣା ନିଖୋଜ ଆଜି, 

ମିଥ୍ୟା ବଳଶାଳୀ ବୋଲାଏ ରାଜା l

ଗଧିଆ ଚୋରାଏ ବ୍ୟାଘ୍ର ର ଉଚିଷ୍ଟ, 

କୋକି ଶିଆଳି ଏ ବଜାନ୍ତି ବାଜା l