ଜୀବନର ପ୍ରହେଳିକା

ଜୀବନ ଜିଇଁବା ଜିଇଁକି ମରିବା 

ବନ୍ଧୁର କର୍କଶ ପଥ 

ସଂସାରେ ବଂଚିବା ଶାନ୍ତିରେ ବଢିବା

ଜୀବ ଏଠି ଅସମର୍ଥ ll

ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ ସତ୍ୟ କାମନା ଅସତ୍ୟ

ସେଥିଲାଗି ବିଷମତା

ମୃତ୍ୟୁ ଧ୍ରୁବ ଥୟ ମୁଁ ସୁର ଅଥୟ

ମୋର ପାଇଁ ବିସର୍ଣ୍ଣତା ll

ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ମାଧ୍ୟାହ୍ନ ଛାଇ ଏଠି ନ୍ୟୁନ

ଦୀପ୍ତିମାନ ଉତ୍କର୍ଷତା 

ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଗାରିମାରେ ଖ୍ୟାତ 

ଛାୟାଯୁକ୍ତ ସୁର୍ଣ୍ଣିମତା ll

ଏଠି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର  କିଏ ଅବା ସ୍ଥିର

ବିଧିର ବଡ଼ ବିଧାନ

ହୋଇ ଛାୟାଗ୍ରସ୍ତ କାଳିମାରେ ସେତ

ପରାଗ ପୁଣି ଗ୍ରହଣ ll

ଖରା ଛାଇ ଖେଳ ମନ ମାୟାଜାଲ

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ହସ ଖୁସି

ଚକ୍ରକାର ଗତି ଦିନ ପରେ ରାତି

ଭଲ ମନ୍ଦ ହୃଦେ ଝାସି ll

ଏଇତ ଦୁନିଆଁ ଶିଖୁ ସଦା ନୂଆ

ଅନୁଭବେ ଅନୁଚିନ୍ତା

ଜୀବନ ଜୀବିକା ଅଟେ ପ୍ରହେଳିକା

ଦର୍ଶନ ଲାଗଇ ପିତା ll

ମରୁ ମରୀଚିକା ଚାତକ ପରିକା

ଅପେକ୍ଷାରେ ସୁଖଶାନ୍ତି

ଜୀବନ ନଉକା ଲକ୍ଷ୍ୟ ଶୂନ୍ୟ ଶକା

ଉପେକ୍ଷାରେ ଦୁଃଖ ଭ୍ରାନ୍ତି ll

ଖରା ଥିଲେ ଛାଇ  ବଢ଼ିକି କମିକି 

ଖରା ଗୁଣ ଗାନ କରେ

ସତ୍ୟପଥେ ଥିଲେ କଣ୍ଟାଟି ଗଳିଲେ

ପୁରସ୍କାର ସାଧୁତାରେ ll

ବିରହ ବେଦନା ଭୌତିକ କାମନା

ଖରା ଛାଇ ଲୁଚକାଳି

ହରାଇ ସମ୍ପର୍କ ଶୋକରେ ଆତୁର

ପଛ ଭୁଲି ଆଗେ ଚାଲି ll

କିଏବା ନିଜର କିଏ ତୋର ପର

ସମ୍ପର୍କ ଭସା ବାଦଲ

ଉଷ୍ମ ବର୍ଷା ଶୀତ ସଦା ଆତଯାତ

ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ କଲବଲ ll

ରୋଗ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ସେ ଷଡ଼ରିପୁରେ

ଅନ୍ଧକାରେ ଛାଟିପିଟି

ଆଶାର ଆଲୋକ ଏକା ପ୍ରଶାସକ

ପ୍ରଭୁ ତୁମେ ମୋଟାମୋଟି ll

କାଳିଆ ଠାକୁର   ଜଗତ ଈଶ୍ୱର

ଥାଏ ପାଦେ ଯାର ମନ

ଖରା ଛାଇ ଖେଳ ତା ସାଥେ ମଙ୍ଗଳ

ହେଉଥାଏ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ll