ସରମ

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

ସେଦିନ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ନିଶା ; -ରଜତ-ଶର୍ବରୀ

ହସୁଥିଲା ଧରଣୀର ସର୍ବାଙ୍ଗ ଆବରି ;

ଅର୍ଦ୍ଧ-ରାତ୍ରେ ବଳଭୀରେ ଶୀତ ସମୀରଣେ

ସହସା ଭାଙ୍ଗିଲା ନିଦ୍ରା ।ଧବଳ ଶୟନେ

ଶାୟିତା ମୋ ଶଯ୍ୟା-ପାର୍ଶ୍ବେ ଦେଖିଲି ତୁମରେ,

ପ୍ରବାଳ ଲତିକା ସମ ସିନ୍ଧୁ ସୌକତରେ

ହେଳାରେ ହୋଇଛି ବ୍ୟସ୍ତ ବାସ ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗର-

ଅନାବୃତ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଦେହ ।ଶୁଭ୍ର ଚନ୍ଦ୍ର-କର

ନିବିଡେ ଚୁମ୍ବୁଛି ସର୍ବ ଦେହ ମୁଖ ଦେଇ

ପ୍ରେମାର୍ତ୍ତ ପ୍ରଣୟୀ ସମ ।ଅଙ୍ଗେ କର ଦେଇ

ଜାଗ୍ରତ କରିଲି ଧୀରେ ।ତନ୍ଦ୍ରା ଅବସାନେ

ଗଭୀର ସରମ ଲାଜେ,ଗୁରୁ ଅଭିମାନେ,

ଭର୍ତ୍ସନା କରିଲ ମତେ- 'ଛି ଛି ନିର୍ଲଜ୍ଜତା

ଅର୍ଦ୍ଧ ରାତ୍ରେ ନିଦ୍ରା ତେଜି ଏ କି ପୁରୁଷତା ! '

ସମାପ୍ତ