ସରଗ ପରୀ ଠୁ ବଳି

ଆଈ ଲୋ, ଏମିତି ଦରପଣ ଧରି

ସଜେଇ ହେଉଛୁ କେତେ ,

ନୂଆ ବୋହୂବେଳେ 'ପରୀ' ଦିଶୁଥିଲୁ-

ଅଜା କହୁଥିଲେ ମୋତେ

ଗାଧୁଆ ତୁଠରେ ବାଟରେ ଘାଟରେ

ହେଉଥିଲା ତୋର ଚର୍ଚ୍ଚା ,

ତୁଳନା କରିକି ଲୋକ କହୁଥିଲେ

ଜହ୍ନ ଠାରୁ ତୁହି ଫର୍ଚ୍ଚା

ଶିଖିଥିଲୁ ଘରୁ ସଣ୍ଠଣା ଯେତେକ

ପାରୁ ନ ଥିଲେ କେ ଖୁଣି ,

ଗାଆଁଟା ଯାକରେ କହୁଥିଲେ ତୋତେ

ସୁନାନାକୀ ବୋହୂରାଣୀ

ହାତେ ଲମ୍ବର ତୁ ଓଢ଼ଣା ଟାଣିକି

ଚାଲୁଥିଲୁ ସବୁବେଳେ ,

କଥା କହୁଥିଲୁ ମାପିଚୁପିକି ଲୋ

ଖୁଣ ନ ଥିଲା ତୋ ତିଳେ

ଗୁରୁଜନେ ଭକ୍ତି ଲଘୁଜନେ ସ୍ନେହ

ପଡ଼ୋଶୀଙ୍କୁ ମଧୁଭାଷ ,

ଅଜାଙ୍କର ମନ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିଲୁ

ପକାଇ ତୋ ପ୍ରେମ ଫାଶ

ସେତେବେଳକାର ବେଶଭୁଷା ତୋର

ଉଠୁଥିଲା ପୂରା ଝଳି ,

ଏବେ ବି ଲୋ ଆଈ ରୂପଟି ତୋହର

ସରଗ 'ପରୀ'ଠୁ ବଳି