ସର୍ବଂସହା

ପାପ ପଂକେ ଚାଲେ ବଳିର ରାଜତ୍ୱ

ଏବେ ପାପ ରେ ଉଡାଏ ଧ୍ବଜା

ଆମ୍ଭେପରା ତାର ଦୁରାଚାର ପ୍ରଜା

ତାର ନାମରେ ବଜାଉ ବାଜା ।

ସରିଯାଇ ଅଛି ସକଳ ପୁଣ୍ୟତା

ମହିମଣ୍ଡଳରୁ ଆଜି

ଶୁଖିଯାଇଅଛି ସକଳ ବିମଳ

ଧର୍ମ ଝରଣା ରାଜି ।

ଅଛିସବୁ ଠିକ୍ ଅଛି ସବୁ ଠିକ୍

ଭାବନାଟି ମୋର ଭ୍ରାନ୍ତ

ଚେତନା ପୁରେ ମୋପଶିଛିଗଭୀରେ 

ତୀବ୍ର ବିଷମ ଧ୍ବାନ୍ତ ।

କେତେ ଯେ ସହୁଛି ସର୍ବଂସହା ମାଟି

ଉତ୍ପାତ ତାର ବକ୍ଷେ

ବନ୍ୟା ମରୁଡି ଭରିଦେଇଯାଏ

ଏ ଧରାର କକ୍ଷେ କକ୍ଷେ ।

ମାଟିର ଧରଣୀ ମାୟାଜାଲେ

ଯେତେ ଅଛି ଗୋ ଜଡି

ମାଟିର ଶୋଭାକୁ ନାଶ କରୁଅଛି

କୁ ମନେ ସଡି ।

ମର୍ତ୍ୟ ମାୟାପୁରୀ ସରିକେହେବେନି 

ଶୁଣ ଦେବତା

ଲାଂଚ ମିଛ ପେଂଚଚାଲେଏଠି ସଦା

ସରମ କଥା ।

ଚାଲିଲେ ବି ଭାରି ଭଲ ଲାଗଇ ଯେ

ସିଏ ନିଜେ ସର୍ବଂସହା

ମାଟି ବଇଭବ ପଡିରହିଥିବ କେହି

କରିବେନି ଚଳୁ ରେ ସ୍ବାହା ।