ସ୍ପର୍ଶ

ତୁମକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରିବା ପରେ

ସମୁତ୍ସକ ହୋଇଯାଏ ତନ୍ତ୍ରୀ

ବଡବାନଳ ପରି

ଉତ୍ତେଜନା ମୋ'ର ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗରେ

ଅଭିଳାଷ ର ମିଛ ପ୍ରହେଳିକା

ସଞ୍ଚରିତ ହୁଏ ପ୍ରଶିରାରେ

ସମୀହ ହୋଇଯାଏ

କହିବାକୁ କାହା ସମ୍ମୁଖରେ ।

ସମାଗତ ବୁଦ୍ଧି ମୋର

ହଜିଯାଏ ତୁମରି ସ୍ପର୍ଶରେ

ଅଗ୍ନି ଉଦ୍ଗିରଣ ହୁଏ

ଅଜଣା କମ୍ପନ ରେ 

ଅକୁହା ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ

ସମୂଚ୍ଛେଦ ସୃଷ୍ଟି କରେ

ମୋର ଆନ୍ଦୋଳିତ

ହୃଦୟର ନିଭୃତ କୋଣରେ ।

ଅଭାବ ପୂରଣ ଆଶା ମୋର

ଆନନ୍ଦେ ହସି ଉଠେ

କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ

ସମ୍ପୁଟ ଭିତରେ

ସ୍ଥୁଳ ବୁଦ୍ଧି ମୋର

ସହିଷ୍ଣୁତା ଅତିକ୍ରମ କରିଯାଏ

ସ୍ପର୍ଶ ପାଇବାର ପରେ ।

ଝଲସି ଯାଏ

ତୁମ ସେହି ସ୍ମେରାନନ

ସ୍ବଚ୍ଛ ବର୍ଣ୍ଣ ହୀନ

ସ୍ଫଟିକ ର ପରି

ସ୍ପର୍ଶ ମଣୀ ହଜିଯାଏ

ଚାଲିଯାଏ ତା ଗନ୍ତବ୍ୟ ପଥେ

ଆନ୍ଦୋଳିତ ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ଶରୀର

ସ୍ନାୟବିକ ଅଜଣା ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ

ତୁମରି ସ୍ପର୍ଶରେ

ତୁମରି ପ୍ରେମରେ ।