ସନ୍ତାନ

କୁନି କୁନି ପାଦ ଥାପି ଚାଲିବାକୁ 

ବାପା ହାତ ବଢେଇ ଦିଏ ,

ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିବା ଆଗରୁ

ମାଆ କୋଳେଇ ନିଏ ।୧

ସଂସାର ପଥଟି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜଟିଳ 

ଏ କଥା ଜାଣେ ସନ୍ତାନ ,

ମାତା ପିତାଙ୍କର ସତ୍ ଉପଦେଶ

ପିଲାଟି ପାଏ ସୁଜ୍ଞାନ ।୨

ତରୁଣ ମନର ଚଞ୍ଚଳ ଆବେଗେ

ବିପଥଗାମୀ ସଭିଏଁ ,

ଯୌବନ ଉନ୍ମାଦେ ଭୁଲି ପରିବାର

ସଭିଙ୍କୁ ପାଶୋରି ଯାଏ ।୩ 

ବଡ ଘରେ ବଡ଼ ଗୁମର କଥା ଏ

ବାପାମା କାନ୍ଦନ୍ତି ଲୁଚି ,

ଜରା ନିବାସରେ ଦିନ କା'ର କଟେ

ସମୟ ସରି ଯାଉଚି ।୪

ଆଜିର ସନ୍ତାନ ବୁଝେନାହିଁ ମନ ,

ପାସୋରେ ତା ପିଲାଦିନ ,

ତା ସପନ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ଆଶାରେ

ମାତାପିତାଙ୍କର ଅବଦାନ ।୫

ଆଜିର ଯୌବନ କାଲି ଚାଲି ଯିବ

ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ତୋର ଆସିବ ,

ଆପଣା ଗୋଡ଼ରେ ଛୋଟ ଟି ବାଜିଲେ 

 ତୋ ଜ୍ଞାନ ଉଦୟ ହୋଇବ ।୬।