ସନ୍ତାନ

ଆଠ ବରଷର ଛୋଟ ପିଲାଟିଏ

କହେ ଯାଇ ଦୋକାନୀକୁ ,

ଟଙ୍କାଟିଏ ନେଇ ପାରିବକି ଦେଇ

ତୁମେ ମୋତେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ।

କହେ ସେ ଦୋକାନୀ ଆମ ଦୋକାନରେ

ଈଶ୍ଵର ମିଳନ୍ତି ନାହିଁ ,

ଏମିତି ଅନେକ ଦୋକାନରୁ ସିଏ

ଫେରିଲା ନିରାଶ ହୋଇ ।

ଶେଷରେ ପହଞ୍ଚେ ଯେଉଁ ଦୋକାନରେ

ପଚାରନ୍ତି ଜଣେ ବୃଦ୍ଧ ,

କିପାଇଁ ଈଶ୍ଵର ଦରକାର କୁହ

ଫିଟାଅ ମୋ ମନୁ ଦ୍ବନ୍ଦ ।

କହେ ସେ ବାଳକ ମାଆ ବିନା ମୋର

ସଂସାରରେ ନାହିଁ କେହି ,

ଡ଼ାକ୍ତର କହନ୍ତି କେବଳ ଈଶ୍ଵର

ମା'କୁ ପାରିବେ ବଞ୍ଚାଇ ।

ଅବୋଧ ବାଳକ କଥା ଶୁଣି ବୃଦ୍ଧ

ଏକ ଗ୍ଲାସ ପାଣି ଦେଇ ,

କହିଲେ ଏ ପାଣି ପିଇଦେଲେ ତୁମ

ମାଆ ଯିବେ ଭଲ ହୋଇ ।

ତହିଁ ପରଦିନ ବଡ଼ ଧରଣର

ହୋଇଲା ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାର ,

ସୁସ୍ଥ ହେବାପରେ ଦେଖି ଖର୍ଚ୍ଚ ଚିଠା

ହଂସା ଉଡଇ ମାଆର।

କହନ୍ତି ଡ଼ାକ୍ତର ହୁଅନାହିଁ ବ୍ୟସ୍ତ

ବୃଦ୍ଧ ଜଣେ ଆସିଥିଲେ ,

ଚିଠା ମୁତାବକ ଟଙ୍କା ଦେବାସହ

ଚିଠିଟିଏ ଦେଇଗଲେ ।

ପଢ଼ିଲେ ଚିଠିକୁ ଲେଖାଅଛି ତହିଁ

ଧନ୍ୟବାଦ ମୋତେ ନୁହଁ ,

ତୁମ ସନ୍ତାନ ଯେ ତା'ର ଅଧିକାରୀ

ତାକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ ।

ନିଷ୍ପାପ ଶିଶୁର ଅତୁଟ ବିଶ୍ଵାସ

ବଞ୍ଚାଇଲା ପ୍ରାଣ ତୁମ ,

ଈଶ୍ଵର ତା'ପାଇଁ ସବୁ କରିଗଲେ

ମୁଁ ତ କେବଳ ମାଧ୍ୟମ ।

ମାତା ପିତା ପ୍ରତି ସନ୍ତାନର ଯେବେ

ଥିବ ମମତାର ଭାବ ,

ଏମିତି ବିପଦେ ସେ ପିଲାକୁ କେବେ

ହେବନି ଅର୍ଥ ଅଭାବ ।