ସନ୍ଦେହୀ ପ୍ରିୟା

ପ୍ରିୟା ଯେବେ ମୋତେ ସନ୍ଦେହରେ ଦେଖେ

ଲାଗେ ମୋତେ ଭାରି ଖୁସି

କାହିଁକି ମୁଁ ଜାଣେ ତା'ର ଅଧିକାର

ମୋ ଜୀବନେ ଅଛି ବସି ।

ମୋ ମନରେ ଯେତେ ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ଭରା

ହେଉ ତା ସୁନ୍ଥାର ରଙ୍ଗ

ଅନ୍ୟ କେହି ଆସି ସପନକୁ ଧସି

ଛଳରେ ନକରୁ ଭଙ୍ଗ ।

ଆଖି ପଲକରେ ବାନ୍ଧି ରଖି ଥାଏ

କଷି ଦେଇ ପ୍ରେମ ନିଘା

ମୋର ଦେହ ମନ ସୌରଭ କୁସୁମ

ଲଭିଲେ ଜୀବନ ଶ୍ଳାଘା ।

ଚାହେଁ ନାହିଁ ଧନ ଚାହେଁ ନାହିଁ ମାନ

ଟିକିଏ ଶ୍ଳେଷରେ ତୃପ୍ତ

ତା'ର ଚଞ୍ଚଳତା ତାର ବ୍ୟାକୁଳତା

ସେଥିରୁ ମୋ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ।