ସ୍ମୃତିର ଲୁଚକାଳି

ବିଧବା ବୁଢୀଟି ବିଳାପ କରଇ 

ଅର୍ଦ୍ଧ ନିଶି ପରେ ଶୁଣ ,

"ଧନରେ ବାୟାରେ କେବେ ତୁ ଫେରିବୁ

 ବୁଝୁନି ଆଉ ମୋ ମନ" ।

ପ୍ରେୟସୀର ମନ ଭାରି ଛନ ଛନ

ପାଦ ଲାଗୁନାହିଁ ତଳ ,

ବରଷକ ପରେ ଆସୁଛନ୍ତି ସିଏ

ଶୁଣି ଆଖି ଛଳ ଛଳ ।

ପିତାମାତାଙ୍କର ହାତର ପରଶ 

କ୍ଷଣିକ ପାଇବା ପାଇଁ ,

ଅନାଥ ଭାଳଇ ଦିନ ରାତି ଆହା!

ହୃଦ" କାନ୍ଦେ କଇଁ କଇଁ ।

ମଣିଷ ମନର "ସାଇତା ଅତୀତ"

"ପାଉଁଶ ତଳର ନିଆଁ" ,

ସ୍ମୃତି ଲୁଚକାଳି କେବେ ଯଦି ଖେଳେ

ନିଆଁରୁ ବାହାରେ ଧୂଆଁ ।