ସ୍ମୃତି

ସ୍ମୃତି ଆଇନାରେ ଥରେ ହଜିଗଲେ    

ମନେ ଉଡେ ପ୍ରଜାପତି 

ଯେତେ ଭାବିଲେ ବି ଭାବନା ସରେନି    

ବିତି ଯାଏ ଦିନରାତି । 

ସ୍ମରଣ ମାତ୍ରକେ ହୃଦୟରେ ପଡେ    

କଅଁଳ ଖରାର ତାତି 

ସ୍ମୃତିର ନ ଥାଏ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଠିକଣା    

ଅଙ୍କାବଙ୍କା ତାର ଗତି । 

ସ୍ମୃତିର ସାଗରେ ବୁଡିଗଲେ ଥରେ    

ମନେପଡେ ପ୍ରିୟାଛାତି 

ମନ କହୁଥାଏ ଉଡି ବୁଲିବାକୁ    

ଦେଖି ତୋଫା ଜହ୍ନରାତି । 

ସ୍ମୃତିରେ ହୃଦୟ ଉଡେ ଆକାଶରେ    

ବାଟବଣା ହୁଏ ମତି

ନ ଥାଏ ଛଳନା ଏହାର ନିଦ୍ରାରେ    

ବଦଳି ଯାଏ ବି ସ୍ଥିତି । 

ସ୍ମୃତି ଫୁଲବନେ ମନର ମଇନା    

ହୃଦୟେ ତୋଳେ ପୀରତି 

ଛୁଇଁ ଦେଉଥାଏ ପ୍ରେମିକା ମନକୁ     

ଲିଭାଇ ବିରହ ତାତି ।