ସ୍ମୃତି ଏକ ସଞ୍ଜିବନୀ

ବୟସର ଚକ ଗଡି ଗଡି ଯାଏ

ନେଇ ସ୍ମୃତି ଅନୁଭୂତି,

ମନେ ପଡିଗଲେ ଇତିହାସ ଲାଗେ

ଏଇ ତ ସଂସାର ନୀତି ।

କେତେ ସ୍ମୃତି ମନ ଖଟା କରିଦିଏ

କେତେ ଦିଏ ପୁଣି ଜୀବନ,

କେତେବେଳେ ହୁଏ ଝାଞ୍ଜି ପବନ

କେତେବେଳେ ପୁଣି ଫଗୁଣ ।

କେବେ ଶ୍ରାବଣର ଧାରା ହୋଇ ଆସେ

ନୟନରୁ ଲୁହ ଧାର,

କେତେ ସ୍ମୃତି ପୁଣି ଆଣେ ଉନ୍ମାଦନା

ଅଜସ୍ର ଖୁସିର ସମ୍ଭାର ।

ଖଟା  ହେଉ କି ମିଠା ହୋଇଥାଉ

ସ୍ମୃତି ଏକ ସଞ୍ଜିବନୀ,

ତାକୁ ନେଇ ଆମ ଜୀବନ ଚାଲିଛି

କେବେ ଭୁଲି ପାରିବାନି ।