ସକାଳ

ହୋଇଲା ରଜନୀ ଶେଷ ପାହାନ୍ତି ସମୟ 

କ୍ରମେ ଅନ୍ଧକର କମେ ଧାରା ଶୋଭାମୟ । 

ଉଇଁବେ ପୂରୁବ ଦିଶେ ମିହିର ଏ କାଳେ

କେତେ କମ୍ର ଦୃଶ୍ୟ ଏବେ ଦିଶେ ପ୍ରାଚୀ ଭାଲେ । 

ଜଳେ ସ୍ଥଳେ ଛାଇ ଯାଏ ପ୍ରଭାତ ଲାଲିମା 

ଆରକ୍ତ ପୀତାଭ ବର୍ଣ୍ଣେ ନଭ ମାଧୁରୀମ । 

କୁସୁମ ବିକସି ବାସ ଛୁଟେ ମହ ମହ 

ସଉରଭେ ଦଶ ଦିଶ ସ୍ନିଗ୍ଧ ମଧୁମୟ । 

ବିହଙ୍ଗେ ଏ କାଳେ ଉଠି କଲେଣି କାକଳି 

ଚଊ ଦିଗେ ମୁଖରିତ ହୁଏ କାକ ରଡି । 

କାକ ରାବେ ଜୀବେ ସର୍ବେ ଶଯ୍ୟା ପରିହରି

ପ୍ରାତ ଭ୍ରମଣରେ ବେଗେ ଯାଆନ୍ତି ବାହାରି । 

ନିଜ ନିଜ ନିତ୍ୟ କର୍ମେ ବ୍ୟସ୍ତ ଯେ ମାନବେ

ଧାରା ବିଧଉତ ଏବେ ଆନନ୍ଦ -ଅର୍ଣ୍ଣବେ । 

ପ୍ରଭାତ ସୁଷମା କ୍ରମେ ଆସେ ଅପସରି 

ଦୃତ ତର ଛୁଟି ଚାଲେ ସମୟ ଲହରୀ । 

କ୍ରମେକ୍ରମେ ଦିନକର ତାପ ଯାଏ ବଢି 

ଅନନ୍ତ ଅମ୍ବରେ ସପ୍ତାଶ୍ଵ ସ୍ୟନ୍ଦନେ ଚଢି । 

ଯାନ୍ତି ଦୃତ ତର ସୌର କର ଆସେ ବଢି 

ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ମୟୂଖେ ଧାରା ଉଠଇ ଉଜ୍ଜଳି ।