ସଜାଇ ରଖିଛି

      

     

ସଜାଇ ରଖିଛି ଫୁଲର ଶେଯ ମୁଁ

କହ୍ନେଇ ଆସିବେ ବୋଲି,

ମଲ୍ଲୀ ମାଳତୀ ଯେ ଚମ୍ପାନାଗେଶ୍ଵର

        ଆବର କେତକୀ କଳି ।

ଯୁଇ-ଯାଇ ହେନା ଟଗର ସହିତେ

ନାନା ଜାତି ଫୁଲମାନ,

ସଜାଇ ଦେଇଛି ଫୁଲେ ଫୁଲ ଶେଯ

        ଆସିବେ ନନ୍ଦ ନନ୍ଦନ ।

କହ୍ନେଇ ଆସିଣ ବାନ୍ଧି ନେବେ ମୋତେ

ତାଙ୍କ ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ,

କପାଳେ ଚୁମ୍ବନ ଦେଇଣ ମୋହନ

          ବସାଇବେ ପଲଙ୍କରେ ।

ନାନା ରସେ ମୋତେ ଦେଇ ପ୍ରେମରସ

କିଣି ନେବେ ତନୁ ମନ,

ସାର୍ଥକ ହୋଇବ ଜୀବନ ଯୌବନ

          ପାଇଲେ ନନ୍ଦନନ୍ଦନ ।

ଯୋଗାଡି ରଖିଛି ଶ୍ୟାମ ପାଇଁ ମୁହିଁ

ଗୋଟିକା ସରଲବଣୀ,

ଆମ୍ବ ପଣସ ଯେ କଦଳୀ ନାରଙ୍ଗି

       ନାନା ଫଳ ଅଛି ଆଣି ।

ଘିଅ ରେ ବଳିତା ସଜାଇ ରଖିଛି

ଜାଳିବା ପାଇଁ ଜାଗର,

ଅଗୁରୁ ଚନ୍ଦନ ଗୋରଚୁନା ସାଥେ

       ଆଵର ଚୁଆ କର୍ପୁର ।

କେତେବେଲେ ମୋର ହୃଦର ଠାକୁର

ଆସିବେ ଚାହିଁଛି ପଥ,

ଦିନ ଗଣୁଅଛି ଚାତକ ପରାୟେ

         ଚାହିଁ ଚାହିଁ ତାଙ୍କ ପଥ ।

ଭାବର ଠାକୁର ଭାବବିନୋଦିଆ

କଥା ଦେଇଛନ୍ତି ମୋତେ,

ଆସିବେ ମୋ ପୁର କରିବେ ନିଜର

       ନିଜର କରିବେ ସତେ ।

ଏ ମନ ପରାଣ ସବୁ ସମର୍ପିଛି

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପାଦତଳେ,

ରଖିଲେ ରଖିବେ ନ ରଖିଲେ ମୁହିଁ

       ପ୍ରାଣ ବିସର୍ଜିବି ବଳେ ।

ହରତା କରତା ସେ ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତା

ସେହି ଏକା ମୋର ପ୍ରାଣ,

କରିଛି ବିଶ୍ୱାସ ଆସିବେ ସେ ନିଶ୍ଚେ

       ରଖିବେ ମୋହରି ମାନ ।

ମୁହିଁ କିଣା ଦାସୀ ତୁମ୍ଭର ଅଟଇ

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଦାମୋଦର,

କରବାରେ ଦୟା ଅଧମ ଦାସୀରେ

ଆହେ ପରାଣ ଈଶ୍ଵର ।