ଅବୁଝା ମନ

ମିଛେକାହିଁ ଦେଖାଉଛୁ ବଡ ଟାଣରେ

ମୋର ମୋର ବୋଲି ମାୟାମୋହେ ଘାଣ୍ଟି

ଭୁଲିଗଲୁ ରାମ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନାମରେ

ସାଂସାରିକ ବସ୍ତୁ ମୋହରେ  

ଭ୍ରମୁ ନିତ୍ୟ ପଡି ପଛରେ

ପରସ୍ତିରୀ ବିତ୍ତ ଦେଖିଣ 

ଅଥୟ ହୁଅଇ ତୋ ପ୍ରାଣ

ପ୍ରାପ୍ତି ଇଚ୍ଛା ଅର୍ଥେ ମନ୍ଦ କର୍ମ କରି

କଳେବଳେ ନେଉ ଅନ୍ୟ ଜୀବନରେ

ମାୟା ମରିଚିକା ପଛରେ 

ଧାଉଁଥାଉ ତୁ ନିରନ୍ତରେ

ମୃଗ କସ୍ତୁରୀର ସନ୍ଧାନେ 

ଖୋଜିବୁଲଇ ଘୋରବନେ

ତା ନାଭିରୁ ସ୍ରବେ କସ୍ତୁରୀର ଗନ୍ଧ

ଜାଣି ନ ପାରିଣ ତ୍ୟଜେ ପରାଣରେ

କାହିଁ ପଡୁ ମାୟା ମୋହରେ

ଅନ୍ଧ ହେଉ ସଂପର୍କ ଡୋରେ

ମଲାବେଳେ କେହି ନଯିବେ

ଦୁଆରେ ଗୋବର ଛିଞ୍ଚିବେ

ଏକା ଆସିଅଛୁ ଏକା ଚାଲିଯିବୁ

ଏହା ଅଟେ ମନ ବିଧିବିଧାନରେ

ଚେତାଇ ଦେଉଛିରେ ମନ 

କୃଷ୍ଣପାଦେ ଦିଅତୁ ଧ୍ୟାନ

ହରି ସେ ସର୍ବ ଦୁଃଖ ହରେ

ସଂସାର ସାଗରୁ ଉଦ୍ଧାରେ

ପଦ୍ମନାଭ ପାଦେ ଭଜ ଭକ୍ତି ଭାବେ

ମୁଢ଼ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ଚିନ୍ତେ ମୋହନ ରେ

ମିଛେକାହିଁ ଦେଖାଉଛୁ ବଡ ଟାଣରେ

ମୋର ମୋର ବୋଲି ମାୟାମୋହେ ଘାଣ୍ଟି

ଭୁଲିଗଲୁ ରାମ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନାମ ରେ ।