ମାନବ ସେବା ହିଁ ମାଧବସେବା

ଧନ୍ୟ ତୁମ୍ଭେ ସ୍ରଷ୍ଟା ଧନ୍ୟ ତୁମ୍ଭ ସୃଷ୍ଟି

ଏହି ବିଶାଳ ସଂସାରେ ,

ଏହି ମର୍ତ୍ତ୍ୟପୁରେ ମନୁଷ୍ୟ ଜନମ 

ଦେଇଛ କେଡେ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ।।୧।।

ଚୌରାଅଶୀ ଲକ୍ଷ ପ୍ରକାରର ଜୀବ 

ଘଟେ ଘଟେ ତୁମ୍ଭ ବାସ ,

କୀଟ ଠାରୁ ବ୍ରହ୍ମ ପରିଯନ୍ତେ ବ୍ୟାପୀ 

ରହିଛ ହେ ପୀତବାସ ।।୨।।

ସର୍ବ ଜୀବଠାରୁ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ 

କଲ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ଦେଇ ,

ମାନବେ ପ୍ରସନ୍ନ ହେଲ ନାରାୟଣ 

ଆନନ୍ଦେ ମଗନ ହୋଇ ।।୩।।

ମାନବ ଜୀବନ ମାନି ଚଳିବାକୁ

ଜୀବେ ଦୟାଭାବ ବହି ,

ଜୀବ ପରେ ଦୟା ନାମରେ ଶରଣ 

ଏହାତ ମନୁଷ୍ୟ ପାଇଁ ।।୪।।

ମାନବ ଦେହରେ ମାଧବଙ୍କୁ ଦେଖି 

ଦୁଃଖୀ ଦରିଦ୍ରଙ୍କ ସେବା ,

ଅନାଥ , ଅରକ୍ଷ , ଦିନ,ହୀନ ଜନେ

ସେବା ବୃତି ମନ ଦେବା ।।୫।।

ପର ଉପକାର ପୁଣ୍ୟମୟ ବ୍ରତ 

ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉ ,

ମାନବ ଶରୀରେ ମାଧବଙ୍କୁ ସେବି

ଏ ଜୀବନ ଚାଲି ଯାଉ ।।୬।।