ସିଧାକଥା-23 ସ୍ନେହ କାଙ୍ଗାଳ

ସ୍ନେହ କାଙ୍ଗାଳ ଜୀବ ସକଳ ଶରଧା ଟିକେ ପାଇଁ,

କୁକୁର କହେ ମାଉଁସ ପରେ ଆଉଁସି ଦିଅ ଭାଇ |

ଗଛ କହୁଛି ପାଣିଠୁଁ ବେଶି ପ୍ରିୟ ଶୀତଳ ବାଆ,

ମାଆ କହୁଛି ସଂପତ୍ତି ଠାରୁ ବେଶି ପ୍ରିୟ ମୋ ଛୁଆ |

କଳାକାର ଯେ ଧନଠାରୁ ସେ ତାଳିକୁ ଭଲପାଏ,

କବି-ଲେଖକ ଲେଖା ପଢିଲେ ଲେଖକ ଧନ୍ୟ ହୁଏ |

ମାଟି ମା' କହେ-ପୂଜା ଖୋଜେନା ସ୍ଵଚ୍ଛ ସୁନ୍ଦର ଚାହେଁ,

ଖାଇବା ଠାରୁ ଗେଲ ଟିକିଏ ବଢିଆ-ଶିଶୁ କହେ |

ଦିଅ ନ ଦିଅ ଅନ୍ନ କି ଧନ କହିଲେ ମିଠାକଥା,

ବୁଢା-ବୁଢୀଙ୍କ ମନର ଦୁଃଖ ଯାଏ-ଦେହର ବ୍ୟଥା |

ହାତରେ ଆମ ଅମୃତ ଛୁଆଁ କଥାରେ ମିଠା ଅଛି,

ସ୍ନେହ ଶରଧା ଦେବାକୁ ଧନ ଶ୍ରମ ଲାଗେନା କିଛି |