ସିଧାକଥା -୧୧

ଅଜବ ମଣିଷ ଓଲଟା ଚାଲିଛି ନିଜ ସଂସ୍କୃତିକୁ ଫାଙ୍କି,

ଜନମ ଦିନରେ ବତୀକୁ ନ ଜାଳି ଲିଭେଇ ଦେଉଛି ଫୁଙ୍କି ।

ଗରିବ ଡାକୁଛି ମନ୍ଦିର ବାହାରେ ଭିତରେ ଧନୀଙ୍କ ଭିଡ଼,

ଲକ୍ଷେଭାର କ୍ଷୀର ଢଳାହୁଏ ନିତି ଶିଶୁ ମାଗି ଖାଏମାଡ଼ ।

ପିତା-ମାତା ଯିଏ ଜୀବନ୍ତ ଦେବତା ତାଙ୍କୁ ପଚାରୁଛି କିଏ ?

ଠକଗୁରୁ-ବାବା ପାଲରେ ପଡ଼େ ଯେ ବଡ଼ଭକ୍ତ ହୁଏ ସିଏ ।

ଗୀତା ବାଇବେଲ କୋରାନ ମିଶିଲେ ଲାଗନ୍ତି ନାହିଁ ଲଢେଇ,

ଅଜବ ମଣିଷ ଗ୍ରନ୍ଥନାମ ଧରି ଲଢନ୍ତି କରି ବଡ଼େଇ ।

ଲୁଣ ହିଁ ସବୁଠୁ ଦରକାରୀ ଚିଜ ମୂଲ ତା'ର ବେଶି ନୁହେଁ,

ଅଲୋଡ଼ା ଚିଜକୁ ଅଧିକ ମୂଲରେ କିଣିବାକୁ ମନକହେ ।

ଲୁଣ ସିନା ମାରେ ପୋକ ଜୀବାଣୁକୁ ମିଠା ତାକୁ ଜନ୍ମ ଦିଏ,

ତଥାପି ମଣିଷ ଜାଣି ସବୁ ମିଠା ଖାଇବାକୁ ଭଲପାଏ ।

ପାଣିମିଶା ଦୁଧ ଗଉଡ଼ ବିକିଲେ ହୁଏ ହଟହଟା କେତେ,

ଦେଶୀ-ବିଦେଶୀରେ ପାଣିର ଆଦର ମିଶେଇ ପାରିବ ଯେତେ ।

ଶବକୁ ଛୁଇଁଲେ ସ୍ନାନ ଦରକାର ଅଇଁଠା ଛୁଇଁଲେ ମାରା,

ପଶୁ-ପକ୍ଷୀ ମାରି ହାଡ଼-ମାଂସ ଖାଉ ସିଏ ହୁଏନାହିଁ ଧରା ।