ଶୂନ୍ୟତା ଭିତରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତା

ନିଃସଙ୍ଗତାର ନିର୍ଜନ ବେଳାଭୂମିରେ

ଶୂନ୍ୟତାକୁ ଆବୋରିନେଇଥିବା

ମୁଁ ଏକ ଅସହାୟ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ।

ଆଉ......

ତୁମେ!

ମୋ' ଶୂନ୍ୟତା ଭିତରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ପରିଭାଷା ।

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ରଙ୍ଗ ପରି

ଖୁସିର ଝଲକ ନେଇ

ହୃଦୟର ସୀମା ସରହଦ ଡେଇଁ

ଧସେଇ ପସିଆସନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନ ଗୁଡିକ

ତୁମକୁ ନିଜର କରିବା ପାଇଁ .......

ପବନ ପରି ଶିହରିତ କରନ୍ତି

ଅମାନିଆ ଇଚ୍ଛାଗୁଡିକ

ତୁମକୁ ଛୁଇଁଯିବା ପାଇଁ ।

ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷାର 

କୋଳାହଳରେ କିଛି କ୍ଷଣ

ଅଲୋଡିତ ହୋଇଉଠେ

ହୃଦୟ,ମନ,ପ୍ରାଣ......

କଡ଼ଲେଉଟାଇ ଭାବିଲାବେଳକୁ

ସବୁକିଛି ଶାନ୍ତ।

କେବେ ତୃପ୍ତିରେ ଗଢ଼ିବସେ

ପ୍ରେମର ଘରଟିଏ,

କେବେ ଅବଶୋଷରେ

ଚାହିଁ ରହିଥାଏ ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ।

ସମୟର ଗତି ଶିଥିଳ ହୋଇଯାଏ

ତୁମର ଟିକିଏ ନୀରବତାରେ.........

ଅଭିମାନରେ 

ଜକେଇ ଆସୁଥିବା ଆଖିଦୁଇଟି

ବୋଲମାନନ୍ତି ନାହିଁ ।

ବାସ୍

ଆଉ କେତେ ଆବେଗ

ସାଉଁଟିବି ଏ ଜୀବନରେ ?

ତୁମେ ଆସିବା ପରେ

ଅନୁଭବୀଟିଏସାଜିଛି ମୁଁ.......

ଶୂନ୍ୟତା ଭିତରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ଅନୁଭବକୁ 

ପାଥେୟ କରି ।