ଶୁଣ ବାରେ ପ୍ରାଣ ସଖା

ଏମିତି ଜଳାଇ ମାରୁଅଛ କିଆଁ

ଚିନ୍ତା ଚେତନାରେ ଆସି ,

ଯେତେ ଚାହିଁଲେ ବି ଦେଉନାହଁ ଧରା

ହେ ମୋର ଅନ୍ତରବାସୀ ।

କେତେ ପରକାର କରମ କରୁଛି

ତୁମକୁ ତୋଷିବା ପାଇଁ ,

ଚାତକ ପରିକା ଚାହିଁ ରହୁଅଛି

କାଳେ ଆସିଯିବ ଧାଇଁ ।

ଭୁଲି ସାରିଛି ମୁଁ କେବେଠୁ ନିଜକୁ

ତୁମରି ଭାବରେ ପଡ଼ି ,

ତୁମ ମନ ନାଥ ଆଉ କା' ପାଖରେ

ଯାଇଅଛି କିବା ଜଡ଼ି ।

ମୁଁ ଏଠି ତୁମକୁ ଝୁରି ହେଉଅଛି

ଶୁଣ ବାରେ ପ୍ରାଣ ସଖା ,

ଅନୁରୋଧ ରଖି ଥରୁଟିଏ ଦେବ

ଦିଅ ଦୟାବହି ଦେଖା ।।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ ।