ଶୀତର ଶୀତଳତା

ଶୀତର ପୁଲକିତ ପହିଲି ପରଷ

ସବୁଜ ମଟର ଛୁଇଁ କରେ ଆହ୍ଲାଦିତ

ବହଳ ଚୋପା ତଳେ ଶୂନ୍ୟତାର ଚିହ୍ନ

ସତେ ଅବା ବିଶ୍ୱାସ ଅବିଶ୍ୱାସର ଖେଳ ଏ ଆଜନ୍ମ । 

ଗ୍ରୀଷ୍ମ, ବର୍ଷା ପରେ ପୁଣି ଶୀତର ସମ୍ଭାର

ସଦା ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ଏ ଆବର୍ତ୍ତନର ଚକର

କାହାର ଛୁଟୁଛି ସୁଅ ଶୀତସମ୍ଭୋଗର

ଛିଣ୍ଡା କନ୍ଥା କମ୍ବଳରେ କିଏ ସାଉଁଟେ କାକର ।