ସମ୍ବଲପୁରି କବିତା-ଶିବରାତ୍ରି

ଆସିଛେ ହୋ ଦେଖ ଶିବରାତ୍ରି

ଶିବ ମନ୍ଦିର ନେ ଲାଗିଛେ ଭିଡ଼କେତେ

ରାତି ରହେସନ ଉଜାଗର

ଜାଳି ହୋ ଦୀପ ଭକତ ସତେ ।

ମନ ଭିତରୁ କଲେ ହୋ ପୂଜା

ଶିବ ବାବା ଦେଶନ ମନ ଜାନି ବର

କୈଳାସ ପତି ସେ ଡମ୍ବରୁ ଧାରୀ

ତାଙ୍କର ପାହା ତଳେ କରଲେ

ବିନତି ନାଇଁ ଥାଏ ଡର ।

ବେଳ ପତର ସାଙ୍ଗେ ଦୁଧୁରା ଫୁଲ

ଚଡେଇ ଦେମା ଶିବ ଙ୍କର ଶିରେ

ଜପୁ ଥିଲେ ଭାଇ ଶିବ ପଂଚାକ୍ଷର

ଦୁଃଖ ବିପତ ସବୁ ଯାଏସି ଦୁରେ ।

ପାପ ଦୋଷ ଆଉ କେତେ କରବ

ଥରେ ଡାକ ଶିବ ଶଙ୍କର

ମିଛର ମାୟା ଖେଳା ହେଇ ଜିବ

ସତେ ଦୁଇ ଦିନିଆ ମନର ।

ଶିବଙ୍କର ଦୟା ଥରେ ପାଏଲେ

ମୁକ୍ତି ମିଲିଯିବା ଇ ସତେ

ଆସିଛେ ଦେଖ ଶିବରାତ୍ରି

ଚାଲ ଭାଇ ଦେମା ଦୀପ ଜାଳି ଭକତ ସତେ ।