ଗଛର ପରିବାର

ଖରା ବରଷା ଶୀତ କାକର ବରଷ ସାରା ସହେ,ଝଡ଼ ବତାଶ ଭାଙ୍ଗେ ମୋ ଡାଳ ତାକୁ ବି ସହିଥାଏ |

ମାଟି ଆମର ମାଆଟି ସିନା ଆକାଶ ଆମଛାତ,ପ୍ରକୃତିରାଣୀ ଜେଜୀମା’ ହୋଇ ଦିଏ ମାଟିରୁ ଭାତ |

ଜଙ୍ଗଲ ଆମ ସବୁଠୁ ପ୍ରିୟ ଅଛନ୍ତି କେତେଭାଇ,ସକଳେ ହାତଟେକି ଥାଆନ୍ତି ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ପାଇଁ |

ବଗିଚା ଆମ ଖେଳପଡ଼ିଆ ଖେଳୁ ଫୁଲର ସାଥେ,ଲତା ଆମରି ଗେହ୍ଲା ଭଉଣୀ ମାଡ଼ନ୍ତି ଡାଳ-ହାତେ |

କୋଳେଇ ଧରି ବଢାଉଁ ତାକୁ ଭାରି ଆଦର କରି,ପକ୍ଷୀ ଆସନ୍ତି ଡାଳେ ବସନ୍ତି ଗାଆନ୍ତି ସୁରଧରି |

ଗୁଳମ ଭାଇ ବୁଦାରେ ଥାଇ ଗଢନ୍ତି ଆଶ୍ରାସ୍ଥଳ,ଛୋଟିଆ ଯିବ ରହନ୍ତି ଲୁଚି ଖାଇ ତା’ ଫଳ-ମୂଳ |

ନଡ଼ିଆ ତାଳ ଖଜୁରୀ ଭାଇ ଛୁଅନ୍ତି ଆକାଶକୁ,ପାଚିଲେ ଫଳ ପକାନ୍ତି ତଳେ ଭୋକିଲା ଖାଇବାକୁ |

କହୁନା କିଛି ମାଗୁନା କିଛି ନେଉନା କାହାଠାରୁ,ଦାନ କରିବା କାମ ଆମର ସେହି କାମଟି କରୁ |

କିଏ କାଟୁଛି, କିଏ ମାରୁଛି କିଏ ଦେଉଛି ପୋଡ଼ି,ତଥାପି ଆମେ ବଞ୍ଚି ରହିଛୁ ନୂଆ ପତର କାଢି |

ପୂଜା କରୁଛି କିଏ ଆମକୁ ଦାରୁ ଦେବତା କହି,ଚନ୍ଦନ ଡାଳ ଘୋରି ମଥାରେ ଲଗାନ୍ତି କେହି କେହି |