ସେଇଠି ମୋ ଷଠିଘର

ଶିକ୍ଷା ଅନୁଷ୍ଠାନ ଛୁଟି ହେଲା ପରେ

ଗାଆଁକୁ ଫେରଇ ଯେବେ ,

ମନରେ ମୋହର ଅପାର ଆନନ୍ଦ

ଆପେ ଜାଗିଉଠେ ତେବେ ।

ମାଆ ହାତରନ୍ଧା ଖାଇବା ପାଇଁକି

ମନ ହୁଏ ହାଇଁପାଇଁ ,

ଭାତ ,ଡାଲି ,ଶାଗ ,ଦହି ,ବଡ଼ିଚୁରା

କଖାରୁ ଡଙ୍କର ରାଇ ।

ପର୍ବପର୍ବାଣିରେ ଭଳିଭଳି ପିଠା

ଚକୁଳି ,ଏଣ୍ଡୁରି,ମଣ୍ଡା ,

ପୋଡପିଠା ଆଉ କାକରା ଖାଇକି

ମନ ହୋଇଯାଏ ଥଣ୍ଡା ।

ଗାଆଁ ପୋଖରୀରେ ସାଙ୍ଗମେଳେ କେତେ

ମଜା କରେ-ବୁଡ଼ମାରେ ,

ଗଛଡାଳେ ଥିବା-ବସାରୁ ଖୁସିରେ

ଚଢ଼େଇଛୁଆଙ୍କୁ ଧରେ ।

ଆଉଁସି ଟିକିଏ ରଖିଦେଇ ପୁଣି

ଦାଣ୍ଡରେ ମାରଇ ଡିଆଁ ,

କେତେ ରକମର ଖେଳ ଖେଳେ ତହିଁ

କରିକି ଦଉଡ଼ାଧାଆଁ ।

ଲେଖାଯୋଖାରେ କେ ଭାଇ ,ନାନୀ ଯଦି

ଗାଆଁରେ ହୁଅନ୍ତି ବାହା ,

ଭୋଜି ଖାଇ କେତେ ମଉଜ କରେ ମୁଁ

ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ତାହା ।

ସୁଖେ ଦୁଃଖେ ସେଠି ଜଣେ ଅପରକୁ

ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି ଆପେ ,

ନାଲିଆଖି ଦେଖି ଡରି ଯାଆନ୍ତିନି

ସହଜରେ କାହା ଚାପେ ।

ଚାଷୀଭାଇ ତହିଁ ଜମି ଚଷି ତା'ର

ଉପୁଜାଏ କେତେ ଶସ୍ୟ ,

ଅନ୍ୟର ତୁଣ୍ଡକୁ ଆହାର ଯୋଗାଏ

ମୁହଁରେ ଫୁଟାଏ ହସ ।

ସେଇ ଗାଆଁଟି ଯେ ମୋ ଜନମ ମାଟି

ସେଇଠି ବି ଷଠିଘର ,

ସେଥିପାଇଁ ଭାରି ଆପଣାର ଲାଗେ

ସତେକି ସରଗପୁର ।