ସେଇ ତ ଏ ଦେହ

ସେଇ ତ ଏ ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ପ୍ରବାହିତ ଅଗଣିତ ରକ୍ତ କୋଷ

ଶିରା ଏବଂ ଧମନୀ ଖଞ୍ଜା ହେଇ ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ପ୍ରାୟ

ହୃଦପିଣ୍ଡକୁ ଧକଧକ କରୁଥିବା ଅବିରତ ନିୟମର

ଅନାହତ ପ୍ରୟାସ

ସେଇ ତ ଏ ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ଆଧୁନିକ ଯନ୍ତ୍ର ଚାଳନା ବିନା

କଠିନରୁ କାଠିନତର ଖାଦ୍ୟ ପଦାର୍ଥ ସବୁ

ପାଚିତ ହେଇ ଅପଦାର୍ଥ ଚାଲିଯାଏ ମଳଦ୍ୱାର ଦେଇ,

ମୂତ୍ରନଳୀ ଦେଇ ତରଳ ବି ବହିଯାଏ ମୂତ୍ରାଶୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଇ

ସେଇ ତ ଏ ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ବୃକକ୍ ଆଉ ଅଗ୍ନାଶୟ ଥାଏ ଖଞ୍ଜା ହେଇ,

ଶ୍ୱାସନଳୀ,ଖାଦ୍ୟନଳୀ , ରକ୍ତନଳୀ,ଅନ୍ତନାଡୀ

ସଭିଏଁ ଜାଗ୍ରତ ଥାନ୍ତି ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସମୟର ହାତଧରି

ସେଇ ତ ଏ ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ଅନେଶତ ରୋଗ ଥାଏ ଆଡୁଆଳେ ଲୁଚି,

ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଭୁତାଣୁ ,ଜୀବାଣୁ ଆଦି ସାଲୁବାଲୁ କ୍ରୀଡ଼ାରତେ କରିବାକୁ ଆକ୍ରମଣ ସୁଯୋଗର ଅପେକ୍ଷାରେ ଜଗିଥାନ୍ତି ବସି

ସେଇ ତ ଏ ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ଖଞ୍ଜା ଥାଏ ପଞ୍ଚନ୍ଦ୍ରିୟ ,ପଞ୍ଚମହାଭୁତ

ସେ ଦେହରେ ଥାଏ ପୁଣି ନବାଦ୍ୱାର 

ରଖିବାପାଇଁ ଜୀବନକୁ ସକ୍ରିୟ ଓ ଜୀବିତ

ସେଇ ତ ଏ ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ରଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ବାଦ ପଡିନି

ନୀଳ,ନାଲି,ଧଳା,କଳା ବିଭିନ୍ନ ସମାହାରରେ

ବାତ, ପିତ, ରକ୍ତ ଆଉ କଫ ପରି ଅନେକ ରୂପରେ

ସେଇ ତ ଏ ଦେହ,

ଯେଉଁଠି ମନ,ବିବେକ ସବୁ କିଛି ଥାଏ

କେବଳ ବୁଝିବାକୁ ସମୟର ଘୋର ଅଭାବ

ଗୋଟିଏ କ୍ଷଣରେ ଟଳିପଡେ ଭୂମିରେ

ମାଟିରେ ତିଆରି ଏଇ ଦେହ ଶେଷରେ

ମିଶିଯାଏ ସେଇ ମାଟିରେ