ସବୁଜ ଲାବଣ୍ୟ

ଏଇ ସହକାର ତଳେ

            ନମ୍ର ଘାସ ଗାଲିଚାରେ

ମୋତି ଆଭୂଷଣେ

        ସବୁଜ ଲାବଣ୍ୟେ 

ଭୂଷିତା କାକର ଜଳେ ।

ଦେଖି ଅପରୂପ ତା'ର

           ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଭରା ଶରୀର

ଶୀତଳ କିରଣ

        ଜହ୍ନ ଓଜାଡ଼ିଣ

ଡାକୁଥିଲା ବାର ବାର ।

ବୁଦା ବୁଦା ରୂପା ଘାସ

           କହୁଥିଲା ସତେ ବସ

 ହୋଇଗଲି ମଗ୍ନ

           ଭିଜିଗଲା ମନ

ଭୁଲିଗଲି ଭୋକ ଶୋଷ ।

ଘାସ ବିଛଣାରେ ଶୋଇ

            ଭସା ବାଦଲକୁ ଚାହିଁ

ଭାବୁଥିଲି ରାତି

         ପାହାନ୍ତାନି ଯଦି

ଦେଖୁଥାନ୍ତି ରୂପା ଛଇ ।

ସବୁଜ ଚାରୁ ସୁଷମା

            କି' ଦେବି ତା'ର ଉପମା

ମନ୍ତ୍ରମୁଗ୍ଧ କଲା

         ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା

ଫେରିଲି ଲଂଘି ତା' ସୀମା ।