ସ୍ବର୍ଗୀୟ ପ୍ରେମ

ଫୁଲର ମହକେ ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ

ରହିଛ କେଉଁଠି ଯାଇ

ଶୁଖି ଝଡି ଯିବ ଏ ରଂଗ ପାଖୁଡା

ତୁମ ବାଟ ଚାହିଁ ଚାହିଁ ।

ସମୟ ତା' ବାଟେ ଆପେ ଗଡି ଯାଏ

ଆଜି ହୁଏ କାଲି ସ୍ମୃତି

ଆଖିର ପଲକ ଥକି ତ ଯାଏନି

ଦେଖି ସେ ଅଭୂଲା ପ୍ରିତି ।

ପ୍ରିତିର ସରାଗ ଜୀବନ୍ତ କବିତା

ପ୍ରେମର ବିଜୟ ଗାଥା

ପ୍ରେମ ପାରାବାରେ ଲୁଚି କି ରୁହଇ

ହୃଦୟ ତଳର ବ୍ୟଥା ?

ବ୍ୟଥା ସେ ତ ନୁହେଁ ସ୍ବର୍ଗୀୟ ଭାବନା

ଜୀବନେ ମହକ ଭରା

ସୁବାସିତ ସେଇ ପ୍ରେମେ ମହୀୟାନ

ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ ଧରା ।