ସ୍ବପ୍ନ ବହୁ ଦୂର

ସ୍ବପ୍ନ ବହୁ ଦୂର ଜୀବନରେ ଆଜି

ନୀଳ ଅମ୍ବରର ବକ୍ଷରେ

ପକ୍ଷୀଟିଏ ପରି ଉଡି ଚାଲିଥାଏ

ସ୍ବପ୍ନ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଲକ୍ଷରେ ।

ଜଳୁଛି ଆଜିମୁଁ ସ୍ୱପ୍ନର ଜୁଇରେ

ଜାଳୁଛି ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି

ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ଆଜି ଲୁହ ରୂପ ନେଇ

ଅକାଳେ ଯାଉଛି ଲୋଟି ।

ଗଢ଼ିଲି ଆଜି ମୁଁ ସ୍ୱପ୍ନର କୋଣାର୍କ

ପାହାନ୍ତି ଜୀବନ ବେଳାରେ

ସ୍ବପ୍ନ ଏଠି ମୋତେ ନିର୍ଦୟ ସଜେଇ

କଳଙ୍କ ଭରୁଛି ମନରେ ।

ସ୍ବପ୍ନତ ଖେଳୁଛି ଦୂରତାର ଖେଳ

ସମୟ କରିଛି ବନ୍ଦୀ

ବିରହ ଜ୍ୱାଳାରେ ଜର୍ଜରିତ ଆଜି

ହୃଦମୋ ହେଉଛି ଛନ୍ଦୀ ।

ଖୋଜୁଅଛି ମୁହିଁ ପୁରୁଣା ସ୍ବପ୍ନକୁ

ପାଇଲିନି ତାର ଅନ୍ତ

ସ୍ବପ୍ନ ଏଠି ଦୂର ମରୀଚିକା ପରି

ସର୍ବଦା ଦୂର ଦିଗନ୍ତ ।

ସ୍ବପ୍ନ ଏମିତିକା ପାହାନ୍ତି ନିଦ୍ରାଟେ 

ଦେଖି ହୁଏ ନାହିଁ ଜମା

ସ୍ବପ୍ନ ବହୁ ଦୂର ଅଟଇ ବ୍ୟାପକ

ନାହିଁ ତାର ପରିସୀମା ।