ସ୍ବାଧୀନତାର ଜୀବନ

ମୁଁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହେଁ

ଏକ ସ୍ବାଧୀନତାର ଜୀବନ

ମେଘ ଭଳି

ଘୁରିବୁଲିବାକୁ ଇଛାହୁଏ

ଆକାଶର ନୀଳ ତରଣିରେ

ଏ ପାଖରୁ ସେ ପାଖ

ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ମନରେ

କିଏ ମତେ ଦେଖୁ ବା ନା ଦେଖୁ

କିଛି ଯାଏ ଆସେ ନାହିଁ

ବର୍ଷିବାକୁ ଚାହେଁ ଘନ ଅରଣ୍ୟରେ

ଅବା ନୀଳାମ୍ବୁ ଚିଲିକାରେ

ଅବା ଗହିର ସମୁଦ୍ରରେ

ଓ ନଦୀର ପୃଷ୍ଠ ଜଳ ରାଶିରେ

ସେ ମତେ ଧରି ରଖିପାରୁ

ଅବା ଫିଙ୍ଗି ଦେଉ ସମୁଦ୍ରରେ

କିଛି ଯାଏ ଆସେ ନାହିଁ

ମିଶି ଯିବା ତ ମୋର ଧର୍ମ

ଅଜାଡ଼ି ହେବାକୁ ଚାହେଁ 

ଗରିବ ଚାଷୀ ଟିଏର ଚାଷ ଜମିରେ

ତା ପେଜୂଆ ଆଖିରେ ଚମକ୍ ଟିଏ ଦେଇ.

କିଛି ଯାଏ ଆସେ ନାହିଁ ମୋର

ପାହାଡ଼ ମାନେ ମୋତେ ଦେଖନ୍ତୁ

ବା ନ ଦେଖନ୍ତୁ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଘଷି ହୋଇ ଯିବି

ମୋ ଆନନ୍ଦରେ

ମୋର ଅତି ପ୍ରିୟ, ବିଶ୍ଵସ୍ତ

ନୀଳ ଗଗନରେ,

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହେଁ

ପକ୍ଷୀ ମାନଙ୍କ କାକଳିରେ

ମୟୂରର ନାଚରେ

ପ୍ରେମିକାର ପଣତରେ

ମୋ ସ୍ଵାଧୀନତା ରେ ।