ସାଥୀ

କୁହ ସାଥୀ ଆଜି

ତୁମେକି ବୁଝିଛ

ପ୍ରେମାତୁର ମଣିଷର ଆତ୍ମକଥା,

ଗୋପନରେ ହଉ ସତେ

ଅବା ହଉ ଲୋକଦେଖା

ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲପାଏ,

ଏହାହିଁ କଟୁ ସତ୍ୟ କଥା ।

ବୟସର ଏଇ ଚପଳତାକୁ

କିବା ସମାଜ ରୋକିପାରିବ

ପାରେଇଯାଏ ବୟସର କୃଷ୍ଣଚୁଡା,

ନିରସ ଏଇ ଜୀବନରେ

ଆସେ ସତେ ଉଦ୍ଦାମତା

ତୁମ ସ୍ୱପ୍ନେ ସାଥୀ,

ଦୂରେଇଯାଏ ହୃଦୟର ନିଃସଙ୍ଗତା ।

ସତେ ଯେମିତି ମନେହୁଏ

ଦୂର ଦିଗବଳୟରୁ

ତୁମେ ହାତ ଠାରି ଡ଼ାକୁଛ ମତେ,

ମିଶି ଯିବା ପାଇଁ

ନିରୋଳାରେ ତୁମ ସାଥେ

ହାତ ଧରି ଚାଲିବାକୁ,

ସବୁଦିନ ଜୀବନର ଚଲାପଥେ ।