ସାଥୀ ରୁ ଜୀବନସାଥୀ

ସାଥୀ ରୁ ଜୀବନସାଥୀ ର ପଥ

         ହୁଏତ ସହଜ ହେଇ ନଥାନ୍ତା ଏତେ,

ଯଦି ତୁମେ ଏ ଦୁର୍ଗମ ପଥରେ ବାସ୍ତବରେ

         ସାହାସ ଦେଇ ନଥାନ୍ତ ମୋତେ।

ଏ ଜୀବନ ରେ ଅନେକ ଝଡ ଝଞ୍ଜା

          ତଥାପି ଏ ସଂପର୍କ ସୂତେ ବି ହଲିନି,

ଯୋଜନ ଦୂରତା ଆଉ ସମୟ ର ଅଭାବ

         କେବେ ସମ୍ପର୍କ ରେ ଜୁଆର ଆଣିନି।

ତୁମେ ମୋତେ ଖୁବ୍ ବୁଝ ହେଲେ

          ମୁହଁ ଖୋଲି ସିନା କହି ପାରନା,

ସମ୍ପର୍କ ର ସେ ନିଆରା ରଙ୍ଗରେ

          କରି ଦିଅ ଭାରି ଆନମନା।

ରୌଦ୍ର ତାପରେ ବି ଧରା ଶ୍ରାବଣ ର

       ଅନୁଭବ ଆଣି ତୁମେ ଦିଅ ଢାଳି ,

ତୁମ ସେନେହ ପରଶ ପାଇ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ

          ଆଜି ଏଇ ସମ୍ପର୍କ ଶେଫାଳୀ ।

ହେମନ୍ତ ର ହେମ କାକର ରେ ବି

             ଏ ସଂପର୍କ ଅତୁଟ ରହିଛି,

ମାଘ ର ବାଘୁଆ ଶୀତରେ

             ପରିଭାଷା ବଦଳିନି କିଛି।

ବସନ୍ତ ର ଚଗଲା ମଳୟ

          ବେଳେ ଆସି କାନେ କହିଯାଏ,

ଏ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ଅନେକ ବର୍ଷର

         ଆଜି କି କାଲିର ଏ ନୁହେଁ।

ଏ ଜୀବନ ର ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ପରେ ବି

          ସାତ ଜନ୍ମ ବାନ୍ଧି ହେଇଥିବ,

ତୁମର ଆଉ ମୋର ଏ ସଂପର୍କ

        ଏକ ନିତ୍ୟ ଆଉ ଦିବ୍ୟ ଅନୁଭବ।