ସାରେ ଯହାଁ ସେ ଅଚ୍ଛା

ବିଧାତା ସୃଜିଲେ ଏ ଧରଣୀ ବକ୍ଷେ 

   ଯେତୋଟି ମନୁଷ୍ୟ ବାସ l

ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ତା ମଧ୍ୟେ ମୋହର 

   ଦେଶ ଏ ଭାରତ ବର୍ଷ ll

ଦେବତା ଇଚ୍ଛନ୍ତି ଜନମ ନେବାକୁ 

   ପୂତ ଭୂମି ଏ ଭାରତେ l

ଶୁଭ୍ର ଶୈଳଶ୍ରେଣୀ ହିମାଳୟ ଯାର 

   ଶିରେ ମୁକୁଟ ପ୍ରକଟେ ll

ଭୁସ୍ୱର୍ଗ କାଶ୍ମିର ତା ମସ୍ତକେ ମଣି 

    ପାଦ ପଖାଳେ ଜଳଧି l

ବକ୍ଷରେ ତାହାର ବିନ୍ଧ୍ୟ ଗିରି ବର 

   ଗଙ୍ଗା ଗୋଦାବରୀ ନଦୀ ll

ସତ୍ୟ ଓ ଅହିଂସା ମୁଳ ମନ୍ତ୍ର ଯାର 

   ବେଦ ପୁରାଣ ବଖାଣେ l

ଜଗତେ ଏପରି ଦେଶଟିଏ ଅଛି 

   ଦେଖିଛ କି କାହିଁ ଜଣେ ll

ଆର୍ଯ୍ୟାବର୍ତ୍ତ ଦେବ ଭୂମି ଏ ଭାରତ 

   ମୁନି ଋଷି ବାକ୍ୟେ ପୂତ l

ବକ୍ଷେ ବହେ ଯାର ପୂତ ନୀର ଧାର 

   କୃଷ୍ଣା, ସିନ୍ଧୁ, ବ୍ରହ୍ମପୁତ୍ର ll

ସୂରୁଜ ଉଇଁଲେ ପ୍ରଥମ କିରଣେ 

   ଦେଖନ୍ତି ମାଆର ମୁଖ l

ତାରା ଗଣ ଖଚି ରତ୍ନର ଚାନ୍ଦୁଆ 

   ଢାଙ୍କନ୍ତି ଚନ୍ଦ୍ର ମୟୂଖ ll

ଯେ ଭୂମି ପ୍ରଚାରେ ପ୍ରେମର ରାଗିଣୀ 

    ବିଶ୍ୱ ଭ୍ରାତୃତ୍ୱର ବାଣୀ l

ସର୍ବେ ଆମ୍ଭେ ବସୁଧୈବ କୁଟୁମ୍ବକମ୍  

    ବିଶ୍ୱର ଭାଈ ଭଉଣୀ ll

ବିଶ୍ୱରେ ବୃହତ ଗଣତନ୍ତ୍ର ଯାର 

    ଶାସନ ପ୍ରଜା ତନ୍ତର l

ରାମରାଜ୍ୟେ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରଜାନୁରଞ୍ଜନ 

    ପ୍ରଚାର ମହା ମନ୍ତର ll

ସେ ପବିତ୍ର ଭୂମେ ଆନନ୍ଦେ ଵିହରୁ 

   ଆମ୍ଭେ ସର୍ବେ ଦେଶ ବାସୀ l

ଯେ ଭୂମେ ବିରାଜେ ପୁଣ୍ୟ ତୀର୍ଥ 

 ଯଥା ଦ୍ୱାରିକା ମଥୁରା କାଶୀ ll

ଆଜି ସେ ମହାନ ପରବ ଆମର 

    ପୁଣ୍ୟ ଅଗଷ୍ଟ ପନ୍ଦର l

ସଗର୍ବେ ଉଡ଼ାଅ ତିନି ରଙ୍ଗିଆକୁ 

   ମାଆର ବନ୍ଦନା କର ll

ଜାତୀୟ ପତାକା ଆମରି ତ୍ରିରଙ୍ଗା 

   ଆମ ଗୌରବ ବ୍ୟଞ୍ଜକ l

ସେ ପତାକା ତଳେ ଆସ ଆସ ସର୍ବେ 

   ହୋଇଯିବା ଆମେ ଏକ ll

ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଆମରି ଗୌରବ 

   ବିଶ୍ୱେ ରହିଥାଉ ଟେକ l

ବନ୍ଦେ ମାତରଂ ଜୟ ହିନ୍ଦ ମାଆ 

    ପଦେ ନୁଆଁଏ ମସ୍ତକ,

   ପଦେ ନୁଆଁଏ ମସ୍ତକ ll