ସାଧନା

ରୋମାଣ୍ଟିକ କବି ମାୟାଧର ମାନସିଂହ

ମୋ ଶୋଣିତ-ବିନ୍ଦୁ ଦେଇ ତବ ଅଶ୍ରୁ-ବିନ୍ଦୁ

ପୋଛିବି ବାସନା ମମ ।ପାର-ହୀନ ସିନ୍ଧୁ

ପାର ହେବି ତବ କଣ୍ଠେ ମୁକ୍ତା ଦେବା ଲାଗି

ବିନତ ଅଞ୍ଜଳିପୁଟେ ; ମୁଗ୍ଧ ଅନୁରାଗୀ

କରିବି ଚରଣ-ପ୍ରାନ୍ତେ ପ୍ରେମ-ଆରାଧନା

ସ୍ତୁତିର ନୈବେଦ୍ୟ ଦେଇ ।ଯେତେକ ବାସନା

ଜାଗ୍ରତ ହୋଇବ ତବ କ୍ଷୁଦ୍ର ବକ୍ଷତଳେ

ସେ ସବୁର ସଫଳତା ତବ ପଦ ପରେ

ନିବେଦିବି ଆଣି ସଖି ପ୍ରାଣ-ପାତ କରି

ତୁମ୍ଭର ଆନନ୍ଦ ଲାଗି ।ପଦ ତବ ଧରି

ମୋ ଶୋଣିତ-ଅଲକ୍ତକ ଅଙ୍ଗୁଳିରେ ମମ

ଆଙ୍କିବି ନିବିଷ୍ଟ ମନେ ।ହେ ପ୍ରିୟ ନିର୍ମମ

ତା ପରେ ବିନୀତ ନେତ୍ରେ କରିବି ଜିଜ୍ଞାସା

'କହ ଦେବୀ, ପୂରାଇବି ଆଉ କିବା ଆଶା !'

ସମାପ୍ତ