ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ମୋ ଉତ୍କଳ ଭୂଇଁ

ଗିରିବନ ରାଜି ସବୁଜ ଶ୍ୟାମଳା 

ରତ୍ନଗର୍ଭା ମୋ ମାଟି ମାଆ

ଶାନ୍ତିର ଧଉଳି ସ୍ମୃତି ଆଣଇ, ଉଡ୍ର, 

ଉତ୍କଳ,କଳିଂଗ, ଓଡିଶା ତାରି ନାଁ ।

ମୁଁ ଗର୍ବିତ ଓଡିଆ ପୁଅ, ବନ୍ଦେ 

ମୋ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ

ଜନ୍ମ ଦିନୁ ରହିଛି, ରହିବ ବନ୍ଦନା, 

ହେ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ ।

ଗଦାକ୍ଷେତ୍ର, ଶଙ୍ଖକ୍ଷେତ୍ର, ଅର୍କକ୍ଷେତ୍ର 

ମୋ ଉତ୍କଳ ଭୂଇଁ

ମନ୍ଦିରମାଳ ଅକ୍ଷୟ କୀର୍ତ୍ତିରେ ପୂର୍ଣ 

ମୋହର ଉତ୍କଳ ଭୂଇଁ ।

ଜଗନ୍ନାଥ ଧାମ ମୋ ଉତ୍କଳ ଚିର 

ଶୋଭାମୟୀ ମହକମୟୀ

ସୂକ୍ଷ୍ମ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ଅପୂର୍ବ କଳା କୃତି

ରେ ମୋ ଉତ୍କଳ କାଳଜୟୀ ।

ପୂର୍ବଜ କଳାର ଗାରିମା ସ୍ବର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରେ 

ଲେଖା କୋଣାର୍କ ଶିଳା ପରେ

କୃଷି ଭିତ୍ତିକ ସଂସ୍କୃତି ପାଉଛେ ବାର

ମାସ ତେର ଯାନିଯାତରା ରେ ।

ଆମ ପରମ୍ପରା ବିଶ୍ୱରେ ବିରଳ, ନାହିଁ

ଜାତି ଧରମ ବିଭେଦ ସଂସ୍କୃତିରେ

ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସମ୍ମାନ ପାଏ ମୋର ମାଟି, ବଡ 

ଦାଣ୍ଡେ ଜଗନ୍ନାଥଂକ ରଥଯାତ୍ରାରେ ।

ମୋ ଜନ୍ମଭୂମି ଉତ୍କଳ ଭୂଇଁ ପୁରି ରହିଅଛି 

ସବୁଜ ବନରାଜି ଖଣି ଖାଦାନରେ

ସ୍ୱତନ୍ତେ ଅତି ସୁଶୋଭିତ ତାର ଚାରୁ ଚିତ୍ର

ପଟ ପ୍ରାକୃତିକ ଦୃଶ୍ୟାବଳୀରେ ।

ପାଇ ଗର୍ବିତ ଶିମିଳିପାଳର ହସ୍ତୀ ଅଭୟ

ଅରଣ୍ୟ ଭିତରକନିକା କୁମ୍ଭୀର

ହିରାକୁଦ ବନ୍ଧ, ଚିପିଲିମା, ମାଛକୁଣ୍ଡ ଏବଂ

ସମଲେଇ ସମ୍ବଲପୁର ।

ମହାନ୍ ମୋ ମାଟି, ମହାପୁରୁଷ ଓ ସାହିତ୍ୟ 

ସାଧକ କବି ଶିଳ୍ପୀ ଲେଖାକାର ପାଇଁ

ପଞ୍ଚସଖା, ଉପେନ୍ଦ୍ର, ମଧୁସୂଦନ, ଗୋପବନ୍ଧୁ,

ରାଧାନାଥ, ଗଙ୍ଗାଧର ଫକୀର ମୋହନଂକୁ ପାଇ ।

କଳିଙ୍ଗ ଐତିହ୍ୟ ଶିଳାଲିପି ଲେଖ ଉତ୍କଳ 

ଭୂଇଁର ଗାଥା କୁହେ

ସର୍ବଧର୍ମ ସମନ୍ଵୟର ବାର୍ତ୍ତା ମୋ ଓଡିଆ 

ସଂସ୍କୃତି ସର୍ବଦା ଦେଉଥାଏ ।

ମୋ ମାଟିର ପୁଅ ଲେଖିଛି, ମିଶୁ ମୋର 

ଦେହ ଏଦେଶ ମାଟିରେ

କେତେ ମହାନ୍ ଭାଷା, ଦେଶବାସୀ ଚାଲି 

ଯାଆନ୍ତୁ ମୋ ପିଠିରେ  ।

ମୋ ଜୀବନ ପଛେ ନର୍କେ ପଡି ଥାଉ, ଜଗତ

ଉଦ୍ଧାର ହେଉ, କେତେ ସୁମଧୁର

ସ୍ୱର୍ଗଠୁ ସୁନ୍ଦର ମୋହର ଓଡିଆ ଭାଷା, ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର

ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ଜାତିସଂଘ ଶୀଳା ଭିତର ।

 

ଘେନ କୋଟି କୋଟି ପ୍ରଣାମ ମୋର ମାଟି 

ମା ତୋ ପାଖେ ରହିବି ଋଣୀ 

ବଡ଼ ଭାଗ୍ୟବାନ ଗରବ କରୁଛି ଜିଇଁ ଥିବା 

ଯାଏ ଭଜୁଥିବି ବନ୍ଦେ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ ।