ସ୍ୱର
ସ୍ୱର


ଆଜି ମୁଁ ଚୁପ୍ ଅଛି
ଆଗରୁ ସୁନ୍ଦର ଗୀତ ଗାଉଥିଲି
ଆଜି ନିରବି ରହିଗଲି
ଯେମିତି ମୋ ଗଳା କିଏ ଚାପି ଧରିଛି
ଆଉ ସ୍ୱର ପେଟିକା ଫଟେଇ ଦେଇଛି
କିଛି ଭୟ ମୋ ସ୍ୱର ହଜେଇ ଦେଇଛି
ଯେତେ ଯେତେ ବଡ଼ ହେଉଛି
କିଛି ବୋଝ ଆଉ ଭରସା ପାଇଁ ମୁଁ ପଥର ସାଜିଛି
ପିଲାବେଳେ ବାପା ମାରୁଥିଲେ
ମାଆ ପାଖକୁ ଦୌଡ଼ି ଯାଇ ଜୋର୍ ଜୋରରେ ପାଟି କରୁଥିଲି
ଖେଳିବା ବେଳେ ଭାଇକୁ କେହି ମାରିଲେ ମୁଁ ରାଗି ଯାଉଥିଲି
ସ୍କୁଲରେ ଭଉଣୀକୁ କେହି କମେଣ୍ଟ କଲେ ଗାଳି ଦେଉଥିଲି
ଆଜି କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଚୁପ୍ ଅଛି
କାହାର ଆଦେଶ ନୁହଁ ମୁଁ ଡରିଯାଉଛି
ସବୁ ଅନ୍ୟାୟ ଦେଖୁଛି ହେଲେ ବି ସ୍ୱର
ସ୍ତବ୍ଧ ଅଛି
ମୁଁ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଭଳି ଗାଇ ପାରୁନି
ସର୍ଦ୍ଦାର ଭଳି ଲୟରେ ନାହିଁ
ସୁଭାଷ ଭଳି ଫୁଙ୍କାର ନାହିଁ
ମୋ ସ୍ୱର ଦବି ଦବି ଅଛି
କିନ୍ତୁ ସତରେ ଚୁପ୍ ନାହିଁ
ପ୍ରତିଦିନ କିଛି କହୁଛି
ମୋ ମୁହଁ ନୁହଁ ଆଖି ହିଁ ପ୍ରତିଦିନ କହୁଛି
ରାତିକୁ ପଚାର ରାତି ସବୁ କଥା ଜାଣିଛି
ମୁଁ ଗାଇବାକୁ ଚାହୁଁଛି ହେଲେ ସାହସ ର ଅଭାବ ଅଛି
ମୁଁ ସ୍ୱର ଦେବି ତୁମେ ବି ଦିଅ
ହୁଏତ ଆମକୁ ଦେଖି ସିଏ ବି ଦେବେ
ତାଳ ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ମୁଁ ଦେବି
ସାତ ସ୍ୱର ମିଶିଲେ ସୁନ୍ଦର ଗୀତଟିଏ ହେବ
ଆଉ ଆମର ସ୍ୱର ନିଶ୍ଚୟ ଉଠିବ
ଆମର ସ୍ୱର ଅମର ହେବ।