ସ୍ୱପ୍ନର ମର୍ମ

ଦିଗନ୍ତ ବିସ୍ତୃତ ଏଇ ଅନନ୍ୟ ଅନୁଭୂତି ସଭିଙ୍କ , 

କରେ ଆଚମ୍ବିତ ଏହି ସୃଷ୍ଟି ନିଦ୍ରା ଦେବୀଙ୍କ। 

ଭରି ଖଟା ମିଠା ଅନୁଭବେ ସବୁରି ମନ  

କରେନା ପାତର ଅନ୍ତର ସଦ୍-ଜନ ଦୁର୍ଜନ। 

ମନ ଭାବନାର ଏ କାଳେ ଫେଣ୍ଟାଫେଣ୍ଟି ଚିତ୍ର , 

ନିଦ୍ରାରେ ଚେତନା କରାଏ ସତେ କି ବିଚିତ୍ର !

ଜନ୍ମାନ୍ଧ ପାରେନା ଦେଖି ସ୍ୱପ୍ନ ଏହା କି ସତ ? 

ଶ୍ରବଣ ଶକ୍ତି ତା' ଅନୁଭବେ ନିଶ୍ଚେତନାର ଗର୍ତ୍ତ । 

ଦିଏ ନିରାଶାର ଅନ୍ଧକାର ତଥାପି ଦିବାସ୍ୱପ୍ନ  ,

ସମାଜ କରେ ଆଲୋକିତ ଉଚ୍ଚାଭିଳାଷି ସ୍ୱପ୍ନ। 

ଅବଚେତନାରେ ଗଢିପାରେ କୁହୁଡ଼ିର ନିଡ  ,

ଭାଙ୍ଗି ଦିଏ ପୁଣି ବାସ୍ତବିକ ମଜବୁତ୍ ପିରାମିଡ।

ଅଜ୍ଞାନ ଶୈଶବ ଦେଖେ ଦୁନିଆଁ ମିଠେଇ ,ବେଲୁନର  

ବାଳକ ମନଭ୍ରମେ ମିନା ବଜାର ଅମାପ ଖେଳନାର।

କାକୁ ଦିଶେ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ୍ତର ଭୂଗୋଳ, ଗଣିତ ଓ ବିଜ୍ଞାନ  

କାର ପୁଣି ଚିକ୍-ମିକ୍ ପୋଷାକରେ ଲାଖି ଯାଏ ମନ ।

ଅଗଣିତ ସ୍ୱପ୍ନ ଧୂମେ ଧନ୍ଦିହୁଏ ନବୀନ କୈଶୋର  

ପ୍ରୀତି ଜାଲେ ଛନ୍ଦି ହୋଇ କେହି ହୁଏ ବିଭୋର ।

ଚିନ୍ତା ବସେ ଚେତନାରେ ଯେବେ ବୁଝେ ଜୀବନ ମର୍ମ ,

ସଂଘର୍ଷରତ ଖୋଜେ ସ୍ୱପ୍ନରାଜ୍ୟେ ନିଜ ଭବିଷ୍ୟ କର୍ମ ।

ସଫଳତାର ସ୍ୱାଦ ବଢାଇଦିଏ ଆକାଂକ୍ଷାର ମାତ୍ରା  ,

ଅଗ୍ରଣୀ ନିଶାରେ ବଢିଚାଲେ କଠିନ ଜୀବନ ଯାତ୍ରା ।

ଯଦି ନାହିଁ ସ୍ୱପ୍ନ ତ ନାହିଁ ଅଗ୍ରଗତି ଦେଶ ଓ ଜାତିର , 

ମାଟିର ବରପୁତ୍ରଙ୍କ ଖୋରାକ ଏ ହେବାକୁ ଆଗୁସାର।  

ସ୍ୱପ୍ନାଦେଶେ କରନ୍ତି ସାଆନ୍ତେ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ସାକାର , 

ଠାବନ୍ତି ପଣ୍ଡାଏ ଦାରୁ ,ବାରବର୍ଷକେ ନବକଳେବର ।