ରକେଟଠାରୁ ଶିକ୍ଷା

ଭାବିଛ କି ବନ୍ଧୁ ତୁମେ ଭାବିଛ କି ଥରେ

ଚନ୍ଦ୍ରଯାନ କିପରି ପୃଥ୍ବୀ ସୀମା ଲଙ୍ଘିପାରେ||

ଟେକାଟିଏ ଫିଙ୍ଗିଦେଲେ ଉପରକୁ ଥରେ

ଭୂପତିତ ହୁଅଇ ନ ଯାଇ ଆକାଶରେ||

ପୃଥିବୀର ମାଧ୍ୟାକର୍ଷଣର ପ୍ରଭାବରେ

ଟାଣି ହୋଇ ଫେରିଆସେ ପଡେ ଭୂମିପରେ||

ପୃଥିବୀର ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବେ ମାଧ୍ୟାକର୍ଷଣ କ୍ଷେତ୍ର

ତାହା ମଧ୍ୟେ ଥିବା ବସ୍ତୁ ଆକର୍ଷଣ ପାତ୍ର||

ସେହି କ୍ଷେତ୍ର ବସ୍ତୁଟିଏ ଲଙ୍ଘିଯାଏ ଭଲେ

 ମାଧ୍ୟାକର୍ଷଣୀୟ ସ୍ଥିତିଜ ଶକ୍ତି ଅତିକ୍ରମ କଲେ ||

ମହାକାଶ ଯାନ ଯେବେ ମହାକାଶେ ଯାଏ

ବହୁପରିମାଣେ ଶକ୍ତି ତାର ଲୋଡା ଥାଏ||

ସେହି ଶକ୍ତି ବଳେ ଲଙ୍ଘି ପୃଥିବୀର କ୍ଷେତ୍ର

ମହାକାଶେ ପ୍ରବେଶଇ ଛାଡି ପୃଥ୍ବୀ କ୍ଷେତ୍ର||

କେଉଁଠାରୁ ଏତେ ଶକ୍ତି ତାକୁ ମିଳିପାରେ

ମନକୁ ତୁମ ବୋଧହୁଏ ଆନ୍ଦୋଳିତ କରେ||

 ବୁଝାଇ କହୁଛି ମୁହିଁ ଶୁଣିରଖ ଥରେ

ମଲ୍ଟି ଷ୍ଟେଜ୍ ରକେଟଖଞ୍ଜା ସେଯାନରେ||

 ପ୍ରତି ରକେଟରେ ଥାଏ ଜାଳେଣୀ କକ୍ଷ

 ନିମ୍ନ ଭାଗେ ଜାଳେଣୀକୁ ରଖିବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ||

ଜାଳେଣୀ ଦହନ ହେଲେ ଗ୍ୟାସୀୟ ଉତ୍ପନ୍ନ

ଲାଭ କରେ ସଂବେଗ ଯେ ହୋଇ ନିର୍ଗମନ||

ସଂବେଗର ସଂରକ୍ଷଣ ନିୟମ କହଇ

ସମୁଦାୟ ସଂବେଗ ମାନ ସମାନ ରହଇ||

ଗ୍ୟାସୀୟର ସଂବେଗ ନିମ୍ନ ଦିଗେ ଯେତେ 

ବ୍ୟୋମଯାନ ସଂବେଗ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବ ଦିଗେ ସେତେ||

ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବ ସଂବେଗ ବଳରେ ଯାନ ଉପରକୁ ଯାଏ

ଜାଳେଣୀ ବହନକାରୀ ଜଳି ଯାନଚ୍ୟୁତ ହୁଏ||

ଜାଳେଣୀ ନିଜେ ଜଳି ଯାନଟିକୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରେ

ସେହି ଶକ୍ତି ବଳେ ଯାନ ମହାକାଶେ ଯାତ୍ରା କରେ||

ସୋପାନ ପରେ ସୋପାନ ଏପରି ଘଟି ଚାଲେ

ରକେଟ ପରେ ରକେଟ ଜଳିଚାଲେ ଭଲେ||

ପ୍ରତି ରକେଟ ଜାଳେଣୀର ଦହନ ବଳରେ

ମହାକାଶଯାନ ଶକ୍ତି ପରେ ଶକ୍ତି ଲାଭ କରେ||

ସେହି ଶକ୍ତି ବଳେ ଯାନ ଆଗେ ଚାଲେ ମାଡି

ଜଳୁଥିବା ରକେଟ ପାଉଁଶ ଗ୍ୟାସ ସବୁ ଛାଡି||

ସୋପାନ ପରେ ସୋପାନ ଏହା ଚାଲିଥାଏ

ମହାକାଶ ଯାନ କ୍ରମେ ଆଗକୁ ବଢୁଥାଏ||

ସଂସାର ଭିତରେ ଆମେ ଘର କରିଥାଉ

ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମେ କେତେ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ପାଉ||

ଦୁଖ କଷ୍ଟ ଅଟେ ଜାଣ ରକେଟ ଜାଳେଣୀ

ସଂବେଗ ଦିଅଇ ଆମ୍ଭେ ଶକ୍ତି ଦିଏ ପୁଣି||

ସେ ଶକତି ବଳେ ଆମେ ଅଗ୍ରଗତି କରୁ

ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇ ଦୃଢତର ହୋଇପାରୁ||

ଜାଳେଣୀ ରକେଟ ଯାନ ସଙ୍ଗେ ରହିଗଲେ

ଅଯଥା ଯାନର ଭାର ବଢାନ୍ତା ସେ ଭଲେ||

ଯାନର ବେଗକୁ ତାହା ଦିଅନ୍ତା କମାଇ

ଜାଳେଣୀ ରକେଟ ଖସିବା ଲୋଡା ସେଥିପାଇଁ||

ମଣିଷ ଜୀବନ ପଥେ ଠିକ୍ ସେହିପରି

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ଜାଳେ ଆମ୍ଭେ ତିଳ ତିଳକରି||

ସେ ଜ୍ବଳନ ଶକ୍ତି ଦେଇ କରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ

ଦୃଢ କରେ ମଣିଷକୁ ପୁଣି ବେଶି ବଳଶାଳୀ||

ଦୁଃଖକଷ୍ଟ ମଣିଷକୁ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ କରେ

ଜାଳେଣୀ ରକେଟ ସମ ତାକୁ ଛାଡିବା ପଛରେ||

ନୋହିଲେ ଆମ ଅଗ୍ରଗତି ଶୀଥିଳ ହୋଇବ

ଅଯଥାରେ ଦେହ ପ୍ରାଣ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ହେବ||

ରକେଟର ନୀୟମଟି ଦିଏ ଏହି ଶିକ୍ଷା

ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ପଛେ ଛାଡି ଆଗେଇବା ଦୀକ୍ଷା||

ଜୀବନରେ ଆସୁ ଯେତେ ସବୁ ଝଡଝଞ୍ଜା

ପଛକୁ ଠେଲି ଆଗେଇବାର କର ସାଜ ସଜ୍ଜା||

 

ଦୁଃଖଭାବି ଡରିବାନି ହେବାନି ଅଧିର

ତାକୁ ଛାଡି ଆଗେଇବା ଛାତି କରି ପଥର ||