ରେଖାଚିତ୍ର

ଏମିତି ବି ହୋଇପାରେ

ତୁମେ କେବେ ଆସିପାର ନେପଥ୍ୟରୁ

କାରୁଣ୍ୟକୁ ମୁଣ୍ଡରେ ମୁଣ୍ଡେଇ

ଜଳି ଜଳି ଯାଉଥିବା

ପାହାଡର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ସାଜି,

ଉପେକ୍ଷିତ ଜୀବନର ଓଁକାରରେ

କରିବାକୁ 'ସ୍ନାନ','ମହାସ୍ନାନ' ।

ନିଃଶବ୍ଦରେ ହସୁଥିବା

ସ୍ତର ସ୍ତର ଧୂଳିର ଗନ୍ଧରୁ

ସ୍ବପ୍ନଭିଜା ନିଃସର୍ତ୍ତ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଖୋଜେ

'ଅନୁଭବ' ଅବର୍ତ୍ତମାନରେ,

ପାପୁଲିଏ ମୋହରୁ ବଞ୍ଚିତ ହୁଏ

ଚତୁର୍ଥ ପ୍ରହର -

ଅଦୃଶ୍ୟ ଆତ୍ମଜା ସାଥେ ବଞ୍ଚିବାକୁ

ହାତପାତେ କଳ୍ପିତ ଫଗୁଣ ।

ଅପ୍ରାପ୍ତିରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ବୋଲିତ

ସବୁକିଛି ହଜେଇବା ପାଇଁ ଡରଲାଗେ

ଜହ୍ନରାତି,ଫୁଲ ଆଉ ମାଆର ପଣତ,

ଅବଶିଷ୍ଟ ଅନ୍ଧାରର 

ନିଛାଟିଆ ପଣରୁ ଏଲିଜି,

ମୁଠା ମୁଠା ମାୟାର ମହକେ

ଖାଲି ଯାହା ଉଙ୍କିମାରେ

ଖାଁ ଖାଁ ଭାବ -

ଆଉ ଯେତେ ଦିଗନ୍ତର ସ୍ମୃତି ।

ମାୟାବୀ ମେଘରୁ ଡେଇଁ

ବାହୁଡା ଚଢ଼େଇ ଯେବେ ଗାଏ

ଚଇତାଳି ନିଆଁର ସଞ୍ଜରେ - 

ବୈଧବ୍ୟର ଆତୁର ଆଖିରୁ ଟାଣି

ରୃତୁମତୀ କନ୍ୟାର ବିଷାଦ,

ବିରହୀ ଯକ୍ଷର ଗନ୍ଧେ

ଲିଭିଯାଏ ଘାଟର ଠିକଣା,

ପଣାଙ୍ଗନା କୁଟୀରରୁ

ଶୁଭେ କୋଳାହଳ

କେଉଁ ଏକ ମହାନିଦ୍ରା ଶେଷେ ।

ଭିକ୍ଷୁକର ସ୍ବପ୍ନପରି

ଏଠି ସବୁ ଚିହ୍ନିବାର ବେଳ ଲାଗେ

ଅଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନା - 

ଅହଙ୍କାରୀ ଅକ୍ଷର ଫାଙ୍କରେ ତୋଳି

ଶୂନ୍ୟରୁ ପରିଧି ;

ମୃତ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ତଳେ ମନ୍ତ୍ର ପଢେ

ନିଛାଟିଆ ମଶାଣୀର ଅପନୀତ ଶବ,

'ଅନ୍ଧାର' ଓ 'ଶୂନ୍ୟତା'ର ମଝାମଝି

ଠିଆହୁଏ ଏକାକୀ 'ଯନ୍ତ୍ରଣା'

ଚେତନାର ଦୂରନ୍ତ ଆହ୍ୱାନେ

କରିବାକୁ ରେଖାଚିତ୍ର ସମୁଦ୍ର ଉହାଡ଼େ ।