ପୁଣ୍ୟ ବୈଶାଖ

ବୈଶାଖ ଆସଇ ମରତକୁ ଛୁଇଁ

ଚୈତ୍ର ମାସ ଯିବା ପରେ,

ଓଡ଼ିଆ ବର୍ଷରଆଦ୍ୟ ମାସ ଏହା

ମାନିଥାନ୍ତି ଭକ୍ତି ଭରେ l

ସୂର୍ଯ୍ୟ ରହିଥାନ୍ତି ବିଷୁବ ରେଖାରେ

ତପତ ହୁଏ ଧରଣୀ,

ଜଳଧାର ସବୁ ଶୁଖି ଯାଇଥାଏ

ଅଭାବ ହୁଅଇ ପାଣି l

ଉଦ୍ଭିଦ ଙ୍କ ଠାରୁ ସବୁ ଜୀବ ମାନେ

ହୋଇଥାନ୍ତି ଛଟପଟ,

ଜଳର ଅଭାବେ ଗରମ ପ୍ରଭାବେ

ପାଆନ୍ତି ବହୁତ କଷ୍ଟ l

ଜଳ ଛତ୍ର ଦାନ କରିଥାନ୍ତି ଜନ 

କେତେ ଛକ ସ୍ଥାନ ପରେ,

ଜଳ ଦାନ ଠାରୁ ବଡ଼ ଦାନ କିଛି

ନାହିଁ ଏହି ବୈଶାଖରେ l

ବୈଶାଖ ମାସରେ ବୈଶାଖୀ ବହେ

ଝାଞ୍ଜି ପବନ କୁ ନେଇ,

କେବେ ପୁଣି କାଳ ବୈଶାଖୀ ରୂପରେ

ତାଣ୍ଡବସେ ରଚିଥାଇ l

ବୈଶାଖ ମାସର ପ୍ରଥମ ଦିନଟି

ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି ତା ନାମ,

ପବିତ୍ର ତୁଳସୀ ଗଛେ ଠେକି ବାନ୍ଧି 

ମାସେ କାଳ ଜଳ ଦାନ l

ଅକ୍ଷିତୃତୀୟାଟି ପଡେ ଏମାସରେ

ଚାଷହୁଏ ଅନୁକୂଳ,

କୃଷକ ଭାଇଟି ଶସ୍ୟ ନେଇ ବୁଣେ

ବିଲରେ କରି ତା ହଳ l

ନୃସିଂହ ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶୀ ପାଳନ କରନ୍ତି

ନୃସିଂହ ଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ,

ଶନିବାର ହୁଏ ଶନିଶ୍ଚରମେଳା

ପୂଜନ୍ତି ସକଳ ଜନ l

ବୈଶାଖୀ ପରବ ପାଳନ କରନ୍ତି

ପଞ୍ଜାବରେ ଶିଖ ମାନେ,

ଧର୍ମଗୁରୁଙ୍କ କୃପାଣ ଶୋଭା ଯାତ୍ରା 

ବାହାରଇ ଧର୍ମ ସ୍ଥାନେ l

ଚନ୍ଦନ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଓଡିଶା ରେ ହୁଏ

ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ତିଥି ଆସିଲେ,

ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କର ଚନ୍ଦନ ଜାତଯେ 

ଚାପ ନରେନ୍ଦ୍ର ର ଜଳେ l

ଭିତର ଚନ୍ଦନ ବାହାର ଚନ୍ଦନ

ମାସେ କାଳ ହୋଇଥାଇ,

କେତେ ପୁଣ୍ୟ ମୟ ମାସଟି ବୈଶାଖ

ତାହାର କଳନା ନାହିଁ l