ପୁଅ ପାଇଁ ହିତବାଣୀ

ଶୂନ୍ୟକୁ ବାନ୍ଧିଛି ନିଶୁଣୀ ପୁଅରେ 

ମୁଁ ଆଖିରେ ଭରିଛି ଆଖିଏ ସ୍ୱପ୍ନ ,

ତୋଳି ଆଣି ଦେବି ଜହ୍ନ କୁ ତୋ’ ପାଇଁ 

ତୁ ପରା ମୋ’ର ଜୀବନ ଧନ ।

ବଡ ହୋଇ ମୋ’ର ନାଆଁ ତୁ ରଖିବୁ

ଭଲ ପାଠ ପଢି ସାହେବ ତୁ ହେବୁ

ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ଦରମା ପାଇବୁ 

କୋଠାବାଡି ସାଥେ ଗାଡି ବି ଚଢିବୁ ।

ମୋ’ ପରି ଛୋଟ କିରାଣୀ ନ ହୋଇ

ଏ ମୁଣ୍ଡ ତକିଆ ଆନ ମୁଣ୍ଡେ ଦେଇ

ଚିନି ବସ୍ତା ବୁହା ବଳଦଟେ ହୋଇ

ଜୀବନଟା ସାରା ନ ଥକିବୁ ଧାଇଁ

ଚିନିର ସୁଆଦ ଚାଖିବାର ପାଇଁ ।

ପୁଅ ପାଠ ପଢା, ଝିଅ ବାହାଘର 

ପାଇଁ କି ଆଉ ତୁ ନ ହେବୁ ଆତୁର

କେଉଁଠୁ ଆସିବ ? ହେବୁ ନାହିଁ ଢାଳି

କାହା ପାଖେ ହେବୁ ନାହିଁ ନିଉଛାଳି ।

ଧନ ଅରଜିବୁ ଯେବେ ଧର୍ମ ପଥେ

କଣ୍ଟାଟିଏ କେବେ ଫୁଟିବନି ପାଦେ

ପର ଉପକାରେ ଦେଇଥିବୁ ମତି

ଜଗତେ ଗାଇବା ତୋ’ର ଯଶ କୀର୍ତ୍ତି ।

ହେଲେ ଧନ ମୋର ! ଏତିକି କରିବୁ

ମୁଁ ମଲା ଯାଏଁ ମତେ ପାଖରେ ରଖିବୁ

ତୋ’ ମାଆ ମନେ କେବେ ଦେବୁନାହିଁ ଦୁଃଖ

ଆମ ଆଶୀର୍ବାଦେ ହେବ ତୋ ଜୀବନ ସୁଖ ।