ପଥ ତୁମେ ପଥିକ ବି ତୁମେ

ଜୀବନ ଦାତା ତୁମେ ପାଳନହାରୀ ବି ତୁମେ ,

ଅଜଣା ବାଟର ସ୍ରଷ୍ଟା ତୁମେ ଜଣା ବାଟେ ବି ତୁମେ

ପଥ ତୁମେ ପଥିକ ରୂପେ ବି ତୁମେ ,

ପ୍ରତି ଜୀବେ ଆତ୍ମା ରୂପେ ହେ ଶ୍ରୀହରି ବିଦ୍ୟମାନ ଯେ ତୁମେ ।

ନଈ ବି ତୁମେ ଡ଼ଙ୍ଗାରେ ନାବିକ ବି ତୁମେ ,

ପ୍ରଳୟ ବେଳେ ମୀନ ରୂପେ ଶରଣାର୍ଥୀ ମନୁଙ୍କ ଉଦ୍ଧାରକ ବି ତୁମେ ,

ପରମାତ୍ମା ତ ତୁମେ ପୁଣି କୀଟଠୁ ମନୁଷ୍ୟ ଯାଏଁ ଜୀବଙ୍କ ଆତ୍ମା ବି ତୁମେ ,

ଅତଃ ସବୁ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ଠି ବିଦ୍ୟମାନ ବି ତୁମେ ।

ସକଳ ଘଟେ ତୁମେ ବିଦ୍ୟମାନ ପୁଣି ,

ତେଣୁ କଂସ ତୁମକୁ ମାରିବବା କେମିତି ପୁଣି ,

ନିହତ କରିବାକୁ ତୁମକୁ ହେ ଗୋବିନ୍ଦ କଲା ବୃଥା ଚେଷ୍ଟା ନିଜକୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ମଣି ,

ସକଳ ସଦ୍ୟଜାତ ଶିଶୁ କରିଲା ନିହତ ତୁମକୁ ନପାରି ଜାଣି ।

ଭାବରେ ବନ୍ଧା ଯେ ହେ ଶ୍ରୀହରି ତୁମେ ,

ଗର୍ବ ସହିନ ଏଯାବତ କାହାରି ଯେ ତୁମେ ,

ଭାବେ ନେଇଛ ନଡ଼ିଆ ହାତ ବଢ଼େଇ ତୁମେ ,

ହେ ଭାବଗ୍ରାହୀ ବାଇଗଣ କିଆରୀରେ ବୁଲି ଭାବେ ଚିରିଛ ପିତାମ୍ବରୀ ହେ ତୁମେ ।

ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ ନୟନ ପଥଗାମୀ ଭବତୁମେ