ପଶୁ

ପଶୁ ବୋଲି ଆମେ କାହାକୁ କହିବା

ଆସ କରିବା ବିଚାର ।

ସଲାଙ୍ଗୁଳ ଯୁକ୍ତ ଚତୁଷ୍ପଦ ଜନ୍ତୁ

ପଶୁ ବୋଲି ତାକୁ ଧର ॥୧॥

ଗୋ ମେଷ ଛାଗାଦି ପଶୁକୁଳ

ଗୃହପାଳିତ ପଶୁ ବୋଲାନ୍ତି ।

ଶ୍ୱାନ ମାର୍ଜାର ମୃଗ ଆଦି ଏସବୁ

ପଶୁରେ ଗଣା ହୁଅନ୍ତି ॥୨॥

ମୂର୍ଖ ବ୍ୟକ୍ତି ପଶୁ ଭାବେ ହୁଏ ଗଣା

ପଶୁପ୍ରବୃତ୍ତି ଯାହାର ।

ରହିଛି ସେ ପଶୁ ଭାବେ ହୁଏ ଗଣା

ଯଜ୍ଞପଶୁ ପଶୁ ସାର  ॥୩॥

ନିର୍ବୁଦ୍ଧିଆ ବ୍ୟକ୍ତି ପଶୁ ଭାବେ ଗଣା

ଗୁୁରୁ ମନ୍ତ୍ର ଯେ ନ ନିଏ ।

ସେଇ ମଣିଷଟି ମଣିଷ ନହୁଏ

ପଶୁ ଭାବେ ଗଣା ହୁଏ ॥୪॥

ପଶୁର ପ୍ରବୃତ୍ତି ସଭିଏଁ ଜାଣନ୍ତି

ତଥାପି ତାଙ୍କ ମଧ୍ଯରେ ।

କିଛି ରହିଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ସୁପ୍ରବୃତ୍ତି

ବିଦିତ ସଚରାଚରେ ॥୫॥

କୌଶଳ ଦକ୍ଷତା ଟ୍ରେନିଂ ବଳରେ

ଜାଗେ ତାଙ୍କ ସୁପ୍ରବୃତ୍ତି ।

ପଶୁ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଅସମ୍ଭବ କାମ

କରି ଲଭନ୍ତି ସୁଖ୍ୟାତି ॥୬॥

ସଭିଙ୍କ ଭିତରେ ପଶୁର ପ୍ରବୃତ୍ତି

ସହ ରହିଛି ଦେବତ୍ୱ ।

ପାଶବିକ ବୃତ୍ତି ପରିତ୍ଯାଗ କରି

ଦେବତ୍ୱ କର ଜାଗ୍ରତ ॥୭॥