ପ୍ରତିକ୍ଷାରେ ତୁମେ

ଜୀବନ ର ଶୁନ୍ୟତାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ଖୋଜିବା ପ୍ରୟାସ

ନିଃଶବ୍ଦତା ଭିତରେ ଶବ୍ଦର କୁହୁକ 

ସାଉଁଟିଆଣିବାର ଇଛା

ନିରାଶାର ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ ଆଶାର ସନ୍ଧାନ

କ୍ଷୀଣ ଆଲୋକ ଟିଏ ଭଳି ଦିକ୍ ଦିକ୍ ଜଳୁଥାଏ

ଉଚ୍ଚାଟ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ,

ମନେ ହୁଏ ସବୁକିଛି ହାତ ପାଆନ୍ତାରେ,  

କିନ୍ତୁ ଶୁନ୍ୟ ମନ ଶୁନ୍ୟ ମୁଠାରେ

ନିରାଶା ଲହଡି ଭାଙ୍ଗେ

ତଥାପି ଆଶାରେ ବଞ୍ଚିଛି---ବିଶ୍ବାସ କୁ ଜାବୁଡି ଧରି

ଆସିବ ସେ ନିଶ୍ଚୟ

ବୁଝିବ ହୃଦୟ ବ୍ୟଥା----ଶୁଣିବ ମନର କଥା

ନିଃସଙ୍ଗତା ଭଙ୍ଗ ହେବ---ଶବ୍ଦ ତରଙ୍ଗରେ

ଶୁନ୍ୟ ପ୍ରାଣ ପୁର୍ଣ୍ଣ ହେବ--ନିଶ୍ବାସେ ବିଶ୍ବାସ ଭରି

ମୋ ସିକ୍ତ ସମର୍ପଣ---ବ୍ୟର୍ଥ ନୁହେଁ କେବେ,

ରୁଦ୍ଧ କୋଠରୀ -----ହେବ କୋଳାହଳ।

ତୁମ ପ୍ରତିକ୍ଷାରେ ରହିଛି ଅନାଇ..........

ତୁମେ ଆସିବ ପ୍ରିୟତମ----ନିଶ୍ଚେ ଆସିବ,

ତୁମ ବିନା ସବୁ ଶୁନ୍ୟ----ସବୁ ବିଷାଦିତ

ସ୍ନେହର ବନ୍ଧନେ---- ଭରି ଶିତଳତା,

ବିଶ୍ବାସରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ ହେବ---ଶବ୍ଦର ଶୁନ୍ୟତା।

ତୁମବିନା ସ୍ତବ୍ଧ ଏ ପୃଥିବୀ,

ତୁମେ ହିଁ ସୃଷ୍ଟି, ସ୍ଥିତି,---ଆରମ୍ଭ ଓ ଇତି।

ଶୁନ୍ୟତାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ର ଅଭିପ୍ସା ,

ଅପ୍ରାପ୍ତି ରୁ ପ୍ରାପ୍ତି ମାର୍ଗ ର ଆଶା।

ତୁମ ବିନା ସବୁ ସ୍ଥିର ନିରବ, ନିଶ୍ଚଳ

ଆଗମନେ ଧରା ପୁଲକିତ ଓ ଚଞ୍ଚଳ।

ରହିଛ, ରହିଥିବ----ଜନମେ, ଜନମେ

 ମୋ ଅନ୍ତହୀନ ----ପ୍ରତିକ୍ଷାରେ ତୁମେ।।