ଅଡୁଆ ସୂତା

ଗୋଲାପୀ ଗୋଲାପୀ ଅଧରେ ତୋହର

   ଅମୃତ ରହିଛି ଲାଖି

ଚୁମିଦେଲେ ଥରେ ତୃଷା ନିବାରଇ

   ଯୁଗଯୁଗ ପରା ସାକ୍ଷୀ।

ପ୍ରେମର ପାଖୁଡା ଅନେକ ସାଇତା

   ଲେଖିଛି ତୋହରି ନାମ

ପ୍ରୀତିର ପରଶ ଜାଗେ ଶିହରଣ

   ମନେ ଭରେ ଉନ୍ମାଦନା।

ଦୁଇଟି ମନର ଅକୁହା କାହାଣୀ

   ତୁହି ଏକା ପଢ଼ିପାରୁ

ଅଡୁଆସୂତାର ଖିଅ ଖୋଜୁଖୋଜୁ

   ଯୋଡିବାର ସୁତ୍ର ଧରୁ।

ଜୀବନରେ ଭରେ ସାତରଙ୍ଗ ଯେବେ

   ହସିଉଠେ ଯେ ସଂସାର

ସେ ରଙ୍ଗ ଭିତରେ ତୋହର ପ୍ରାଧାନ୍ୟ

  ଦେଖିଲେ ଆନନ୍ଦ ଝରେ।