ଦେଖିବ ଦୁନିଆ

ତୁମେ ଫେରିଆସିଛ ସଖି

ଫଗୁଣର ଫଗୁରେ

ମଳୟର ବାସ୍ନାରେ

ଚ୍ଯୁତ ଗଛର ବଉଳରେ

ପିକର କୁହୁ ତାନରେ

ସେଦିନ ଗୋପପୁରେ

ତୁମକୁ ଏକାକରି

ଆସିବାର ପରେ

କେବେ ପଡିନି ପଲକ

ଆସିନି ତ ନିଦ୍ରା

ଉଜାଗର ରହି

କଟି ଯାଉଥିଲା

ରାତି ମୋର ।

ବଂଇଶୀଟା ମୋର

ତୁମ ବିନା ବାଜିନି ତ କେବେ

ଝୁରିଛି ମୁଁ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ

ତୁମର ସେ ସାନିଧ୍ୟ

ତୁମ ଦେହର ବାସ୍ନା

ତୁମ ଚୁର୍ଣ୍ଣ କୁନ୍ତଳ

ବିରହ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ.

ହୋଇ ଛଟପଟ

ବାରବାର ଖୋଜୁଥିଲି

ତୁମକୁ ତ ରାଈ ।

ଅଭିମାନରେ କହିବ ତ ତୁମେ

ଋକ୍ମିଣୀଙ୍କ ସାଥେ

ହସିଖେଳି ବିତୁ ଥିଲା

ଜୀବନଟା ମୋର ।

ନା ସଖି

ପ୍ରେମ ତ ଆନନ୍ଦ

ପ୍ରେମ ତ ପବିତ୍ର

ପ୍ରେମ ପାଇଁ କୁଞ୍ଜବନେ

ତୁମ ସାଥେ କରୁଥିଲି କେଳି।

ତୁମ ପ୍ରେମ ଦେଇଥିଲା

ଆଖିରେ ସପନ

ବଞ୍ଚିବାର ରାହା

ବାଜୁଥିଲା ବଂଇଁଶୀ ମୋ

ତୁମ ନାମ ଧରି ।

ତୁମେ ଫେରିଆସିଛ

ମୋ ପାଖକୁ

ଫଗୁଣକୁ ଦେଉଛି ବଧାଇ

ରଙ୍ଗ ପିଚକାରୀ ଧରି

ତୁମ ସାଥେ

ଖେଳିବି ମୁଁ ହୋଲି‌। ଫଗୁର ରଙ୍ଗରେ

ପ୍ରେମ ମୋର ହେବ ତ ରଙ୍ଗିନ

ତୁମେ ଲୁଚୁଥିବ

ମୁଁ ଖୋଜୁଥିବି

ସୃଷ୍ଟି ହେବ କୁଞ୍ଜବନ

ଦେଖିବ ଦୁନିଆ

ରାଈ ଦାମୋଦର ପ୍ରେମ ।