ପରଶ

 ବଇଶାଖୀ ତାତି ନିର୍ମମ ପରଶ

 ହୃଦୟ ବିଦାରି ଦିଏ

 କାଳ ବଇଶାଖୀ ପ୍ରଳୟ ରଚଇ

 ଦୁନିଆ ଅଥୟ ହୁଏ ।

 ପହିଲି ଆଷାଢ଼ ପହିଲି ପରଶ

 ଭିଜାମାଟି ଭାରି ବାସେ

 ସବୁଜିମା ଭରେ ଦିଗ ଚଉଦିଗେ

 ବନ ଉପବନ ହସେ ।

 ଶରତ ପରଶେ ନିର୍ମଳ ଆକାଶେ

 ଧଳା ମେଘ ଖଣ୍ଡ ଭାସେ

 ହେମନ୍ତ କାକର ହେମାଳ ପରଶ

 ରାତି ଭିଜାଭିଜା ଦିଶେ ।

 ଶୀତ ପରଶରେ ଶୀତେଇ ଉଠଇ

 ସଭିଙ୍କର ଦେହମନ

 କାଲୁଆ ପାଣିକୁ କାଲୁଆ ପବନ

 ଥୁରୁଥୁରା ରାତିଦିନ ।

 ବସନ୍ତ ଆସିଲେ ଚଇତାଳି ବାଆ

 ମଧୁର ପରଶ ଦେଇ

 ନର ପଶୁ ପକ୍ଷୀ କୀଟ ତରୁଲତା

 ସବୁ ମନ ନିଏ ମୋହି ।

 ବାରମାସ ଛଅ ଋତୁର ପରଶ

 ସବୁବେଳେ ଲାଗେ ନୂଆ 

 ରାତି ପାହିଗଲେ ନୂଆ ଦିନ ଆସେ

  ଦେଖାଏରେ ନୂଆ ରାହା ।