ପ୍ରିୟତମା

ଏତେଦିନ ପରେ ଦେଖିଲି ଝିଅଟେ

ରୂପ ଅକ ଗୁଣ ଭରା

ସତର ପୁରିକି ଅଠର ଛୁଉଁଛି

ଉଛୁଳେ ଯୌବନ ଧାରା ।

ଗୋଲାପୀ ଓଠରେ କହିଦେଲେ କଥା

ଚୋରି ହେଇଯାଏ ମନ

ଲାଗୁଥାଏ ସତେ ମୁହଁଟି ତାହାର

ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ରାତିର ଜହ୍ନ ।

ମଖମଲ ପରି ଚେହେରା ତାହାର

କିରଣେ ଝଲସୁ ଥାଏ

ଦେଖିଦେଲେ ତାକୁ ଜୀବନରେ ଥରେ

ଭୁଲିକି ପାରିବ କିଏ ?

ମୁରୁଗ ନୟନୀ ଚାହିଁଦେଇ ଯେବେ

ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସେ

ମରୁଭୂମି ସମ ହୃଦୟ ସାଗରେ

ପ୍ରେମର ଜୁଆର ଆସେ ।

କଳା ମଚମଚ କଜଳି କେଶକୁ

ନାଲି ବିନ୍ଦି ତାକୁ ମାନେ

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ଶାଢ଼ୀରେ ପ୍ରେୟସୀ

ହୃଦୟକୁ ମୋର ହାଣେ ।

ପତଳୀ ଅଣ୍ଟାକୁ ରାଜହଂସୀ ଚାଲି

ମୋହିନୀଏ ମନ ମୋର

କଥା କହୁଥାଏ ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ

କଣ୍ଠ ତା କୋକିଳ ସ୍ୱର ।

ମାୟାବି ମୃଗୁଣୀ ତା ଚୋରା ଚାହାଣୀ

ପାଗଳ କରିଛି ମତେ

ଶୟନେ ସପନେ ପ୍ରେମ ପରାଗଣେ

ଭାବୁଛି ତା'କଥା କେତେ ।

ପ୍ରିୟା ପ୍ରିୟତମା ହୃଦ ରାଜଜେମା

ହୃଦୟ ବ୍ୟାକୁଳ ହୁଏ

ଭାବନା ତୁଳୀରେ ତାଆ ପ୍ରତିଛବି

ସ୍ବପ୍ନେ ସ୍ବପ୍ନେ ଆଙ୍କୁଥାଏ ।।