ପରିବାର

ସୁଖ ସମୟରେ ଦୁଃଖ ସମୟରେ,

ଅସମୟରେ ପୁଣି ସାଜେ ସାହା,

ପରିବାର ବିନା ରଙ୍ଗହୀନ ହୁଏ,

 ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ ନରର ରାହା ।

 

ମାତା ପିତା ଭ୍ରାତା ଭଗିନୀର ଲାଗି,

ତାକୁ ପରିଚୟ, ମିଳେ ସଂସାରେ,

 ସ୍ନେହ ମମତାର ଡୋରିରେ ସେ ବନ୍ଧା,

ଏକ ଛାତ ତଳେ ଚାରି କାନ୍ଥରେ  ।

 

ପରିବାର ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ ଯେ ହୁଏ,

 ମାନ ମର୍ଯ୍ୟଦା ଆଚରଣ ଶୁଦ୍ଧି,

ତେଣୁ ପରିବାର ସଦା ଦରକାର,

ଆଣିବାକୁ ଦେଶେ ସୁଖ ସମୃଦ୍ଧି  ।

 

ପରିବାର ନୁହେଁ ମଣିଷଙ୍କ ମେଳ,

ସଭ୍ୟ ସମାଜର ଅଟେ ଏକକ,

ଯାହା ଗଢିଥାଏ ମାନବ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ,

ତାହାର ଚରିତ୍ର ବୁଦ୍ଧି ବିବେକ ।

 

ହେଉ ଯେତେ ମତ ଥାଉ ଯେତେ ତର୍କ,

ସଭିଙ୍କୁ ନେଇ ହୁଏ ପରିବାର,

ମୂଳଦୁଆ ଏହା ମର ଜୀବନର,

ଏଠାରୁ ଆରମ୍ଭ ନର ସଂସାର !