କୃଷକ

ହେଉ ଘୋର ବର୍ଷା ଅବା ଖରା ତାତି,

ମାଟିର ମହକେ ତା' ଦେହ ବାସେ,

କେବେ ଖାଇ ଥାଏ ସିଏ ନବ ଅନ୍ନ,

 କେବେ କାଟେ ଦିନ ସିଏ ଉପାସେ I 

ଦେଶର ପୋଷଣ ଯାହାର ହାତରେ,

ଖାଦ୍ୟର ଭଣ୍ଡାର କରେ ଯେ ସୃଷ୍ଟି,

ତାହା ଭରସାରେ କରେ ଦେଶ ଗତି,

ନ ପାଉ ପଛେ ସେ କାହାର ଦୃଷ୍ଟି I 

କୃଷି ଓ କୃଷକ ମେରୁଦଣ୍ଡ ସାଜେ,

ଅର୍ଥନୀତି ହେଉ ଅବା ପ୍ରଗତି,

ଦେଶର ହିତର ସୁସ୍ଥ ସମାଜର,

ଗଠନରେ ଅଛି ତାହାର ଗୀତି I 

ନିଜର ଶ୍ରମରେ ସ୍ଵାର୍ଥର ବିହୁନେ, 

ସଂସାରେ କରେ ସିଏ ଅନ୍ନଦାନ, 

ମାଟି ସହ ଖେଳି ଜୀବନକୁ ଗଢେ, 

ମାଟିର ସିଏ ଅମୃତ ସନ୍ତାନ !