ପ୍ରେରଣା

   

କାଳିଆ କରୁଣା ଅଟେ ମୋ ପ୍ରେରଣା

ଲେଖଗବାକୁ ଦୁଇପଦ,

ତା ନାମ ସୁମରି ମାଗୁଣି କରିଲେ

ଝରିଆସେ ଆପେ ଶବ୍ଦ ।

ଭାବନା ରାଇଜେ ପ୍ରବେଶିବା ପୂର୍ବୁ

ଭାବିଥାଏ ତାଙ୍କୁ ଚିତ୍ତେ,

ଭାବଧାରା ମୋର ବହେ ଝରଝର

ଯେବେ ଥାଏ ସିଏ ସାଥେ ।

ସୁନୀଳ ଗଗନ ସବୁଜ ଅରଣ୍ୟ

ତଟିନୀ ପର୍ବତ ମାଳା,

ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ଦିଅନ୍ତି ସନ୍ତୋଷ

ମନରେ ଶବଦ ଭେଳା ।

କୁନି ପିଲାଟିର ମଧୁର ହସରୁ

ଯେବେ ଝରିପଡେ ମଧୁ,

ହୄଦୟକୁ ଛୁଇଁ ପ୍ରେରଣା ସାଜଇ

ଲେଖନୀ ହୁଏ ମୋ ବନ୍ଧୁ ।